امواج « زیر قرمز » که حدود ۴۰% از نور خورشید را تشکیل داده و باعث انتقال حرارت خورشید به زمین می گردد .

اشعه « فرا بنفش » که بیشترین اثر را بر روی پوست انسان دارد . این اشعه از سه جزء اصلی A ، B ، C تشکیل شده است که هر کدام از این اجزا دارای اثرات مخصوصی می باشند.

اشعه فرابنفش نوع A مهمترین عامل ایجاد واکنش های حساسیتی نسبت به نور خورشید است. اشعه فرابنفش نوع B عامل اصلی ایجاد قرمزی پوست، آفتاب - سوختگی، افزایش رنگ پوست، پیری زودرس و سرطان های پوستی می باشد. همچنین این اشعه می تواند سبب تولید ویتامین D در پوست گردد.

اشعه فرابنفش نوع C معمولا" به سطح زمین نرسیده و توسط جو کره زمین جذب می گردد.

ـ عوامل مؤثر بر شدت تابش اشعه فرابنفش

شدت تابش اشعه فرابنفش تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می گیرد که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود :

۱) زمان: بیشترین شدت این اشعه در ساعت های حوالی ظهر است که ناشی از عمودی تر تابیدن نور خورشید در این زمان می باشد ، بطوریکه ۶۵% اشعه فرابنفش در ساعتهای بین ۱۰ صبح تا ۲ بعد از ظهر به زمین تابیده می شود.

۲) ارتفاع: هرچه ارتفاع از سطح دریا بالاتر باشد ، شدت تابش اشعه فرابنفش نیز بیشتر خواهد بود که ناشی از کاهش میزان گردوغبار و دود موجود در هوا می باشد.

۳) عرض جغرافیایی: هرچه کمتر باشد ، شدت تابش اشعه فرابنفش بیشتر خواهد بود بطوری که این میزان در استوا از تمامی نقاط زمین بالاتر است .

۴) فصل: بیشترین شدت تابش اشعه فرابنفش را در فصل تابستان مشاهده می نمائیم که بعلت عمودی تر تابیدن نور خورشید در این فصل می باشد.

۵) رطوبت: میزان نفوذ اشعه فرابنفش در پوست مرطوب تقریبا" ۴ برابر بیش از پوست خشک است .

ـ عوارض پوستی ایجاد شده توسط اشعه فرابنفش

۱) آفتاب سوختگی:

حادترین و آشکارترین جزء بالینی تماس با اشعه فرابنفش ، قرمزی و آفتاب سوختگی پوست است که در عرض ۴-۳ ساعت پس از تماس با نور خورشید ایجاد شده و در طی ۲۴-۱۲ ساعت به بالاترین شدت خود می رسد. اشعه فرابنفش باعث تخریب DNA موجود در هسته سلولهای پوستی شده و به این ترتیب به سلولها صدمه می زند . علت ایجاد قرمزی پوست نیز آزادشدن واسطه های شیمیایی مختلف می باشد که از مهمترین آنها می توان به هیستامین اشاره نمود.

۲) برنزه شدن پوست:

اشعه فرابنفش با افزایش فعالیت تعداد سلولهای رنگدانه ساز پوستی می تواند باعث ایجاد برنزه شدن پوست گردد . این عمل معمولا" ۷۲-۴۸ ساعت پس از تابش نور خورشید ایجاد می شود که یکی از مکانیسم های دفاعی پوست برعلیه تشعشعات خورشیدی خواهد بود .

۳) پیری زودرس:

ارتباط بین پیری زودرس با تماس مداوم با نور خورشید، کاملا" به اثبات رسیده است. مشخص شده است که اشعه فرابنفش به تنهایی و یا در همراهی با اشعه زیر قرمز می توانند سبب تخریب الیاف کلاژن و الاستین موجود در پوست گردند . این الیاف عامل اصلی استحکام و کشش طبیعی پوست بوده و صدمه به آنها می تواند منجر به پیری زودرس پوست شود. به همین دلیل افرادی که دارای مشاغلی هستند که به مدت طولانی با نور خورشید تماس دارند ( مانند: کشاورزان، ماهیگیران و...) بسیار زودتر از سایر افراد دچار پیری پوست می گردند .

۴) بدخیمی های پوست:

عوامل متعددی در ایجاد بدخیمی های پوستی دخیل می باشند. امروزه مشخص شده است که شایع ترین عامل مؤثر بر روی این بدخیمی ها تابش نور خورشید می باشد. اشعه فرابنفش معمولا" با دو مکانیسم می تواند باعث ایجاد بدخیمی های پوستی شود. حالت اول تماس حاد و شدید با نور خورشید می باشد که مخصوصا" در افرادی که در سواحل دریا حمام آفتاب می گیرند دیده می شود. این آفتاب سوختگی های حاد و شدید معمولا" باعث نوعی بدخیمی بنام « ملانوم بدخیم » می شود.

مغزهای خوراکی از جمله بادام هندی، فندق، پسته، و بادام حاوی آهن هستند

فقر آهن شایع‌ترین دلیل کمبود تغذیه ای در جهان است. فقر آهن می تواند موجب آنمی (کم خونی) و تاخیر شناختی (یادگیری) در کودکان شود. شدت آنمی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و در برخی موارد حتی به تزریق خون نیاز باشد. برای بیشتر مردم، عامل کلیدی در پیشگیری از فقر آهن حصول اطمینان از دریافت میزان کافی این ماده مغذی از رژیم غذایی است.

آهن در دو شکل وجود دارد: آهن هم (Heme Iron) که از منابع گوشتی سرچشمه می گیرد و آهن غیر هم. آهن هم بهتر از آهن غیر هم جذب می شود و بر همین اساس مقدار توصیه شده روزانه آهن مصرفی برای گیاهخواران دو برابر بیشتر است. با این وجود، گیاهخوارانی که از یک رژیم غذایی متنوع برخوردار هستند، چندان در معرض خطر ابتلا به کم خونی فقر آهن قرار ندارند. پس از بلوغ، مقدار توصیه شده روزانه آهن مصرفی برای زنان به واسطه چرخه های قاعدگی بیشتر است.

در ادامه با برخی از مواد غذایی سرشار از آهن آشنا می شویم. جگر در این فهرست قرار ندارد، زیرا اگرچه منبع عالی برای آهن محسوب می شود، اما از محتوای کلسترول بالایی نیز برخوردار است.

گوشت

در اینجا بیشتر تمرکز روی گوشت گاو است. گوشت مرغ، بوقلمون، و بره نیز منابع خوبی برای آهن هستند. گوشت حاوی آهن هم است که جذب آن برای بدن آسان‌تر است و از این رو، آهن بیشتری را از این مواد غذایی دریافت می کنید. منابع بدون چربی گوشت گاو توصیه می شوند.

نرم تن صدف‌دار

میزان آهن هم موجود در میگو، صدف چروک، و صدف دو کفه ای تقریبا مشابه با گوشت است و این به معنای جذب آسان‌تر توسط بدن است.

توفو

توفو منبع خوبی برای پروتئین است و از محتوای آهن خوبی نیز بهره می برد. از مصرف توفو با کلسیم افزوده شده پرهیز کنید زیرا کلسیم جذب آهن را کاهش می دهد.

لوبیا

افزون بر این که لوبیا منبع خوبی برای پروتئین محسوب می شود، این ماده غذایی در انواع مختلف خود منبع خوبی برای آهن نیز است.

بروکلی

هنگامی که موضوع محتوای آهن مطرح می شود، بروکلی از جمله ابرسبزیجات در نظر گرفته می شود. افزون بر آهن، بروکلی منبع خوبی برای ویتامین C است که به بدن در جذب آهن کمک می کند.

فقر آهن شایع‌ترین دلیل کمبود تغذیه ای در جهان است

سبزیجات

سبزیجات از جمله سبزیجات سبز برگ، لوبیا سبز، و گوجه فرنگی منابع خوبی برای آهن هستند. آب گوجه فرنگی نیز یکی از معدود نوشیدنی های حاوی آهن محسوب می شود.

میوه های خشک شده

برگه های زردآلو، هلو، آلو و کشمش منابع خوبی برای آهن هستند. آنها میان وعده هایی مغذی و خوشمزه نیز محسوب می شوند. همانند آب گوجه فرنگی، آب آلو نیز یک نوشیدنی حاوی آهن است.

مغزهای خوراکی

بیشتر مغزهای خوراکی از جمله بادام هندی، فندق، پسته، و بادام حاوی آهن هستند. از این رو، مصرف یک مشت از آنها می تواند یک میان وعده مغذی باشد. همچنین، می توانید مغزهای خوراکی را با چند میوه خشک شده ترکیب کنید تا آهن بیشتری دریافت کنید.

دانه کدو تنبل

دانه های کدو تنبل خام منبع خوبی برای آهن هستند. اگر قصد دارید آنها را بو دهید از گرمای بیش از اندازه پرهیز کنید زیرا می تواند محتوای آهن دانه های کدو تنبل را کاهش دهد.

نان ها و سریال ها

در برخی کشورهای جهان، مانند آمریکا، آردها با ویتامین ها و مواد معدنی از جمله آهن غنی می شوند. با نگاه به فهرست مواد تشکیل دهنده می توانید از این مساله اطمینان حاصل کنید. از جمله محصولاتی که با آردهای غنی شده تهیه می شوند می توان به نان، سریال، و پاستا اشاره کرد. به طور کلی، سریال های دارای سبوس از آهن بیشتری نسبت به دیگر سریال ها برخوردار هستند.

میوه ها

اگرچه آنها از نظر فنی حاوی آهن نیستند، اما میوه های سرشار از ویتامین C مانند پرتقال، لیمو، و کیوی به جذب بهتر آهن از رژیم غذایی کمک می کنند. از این رو، آنها را می توان همراه با مواد غذایی سرشار از آهن استفاده کرد تا نتیجه بهتری در زمینه جذب آهن تجربه شود.

پیشگیری عامل کلیدی است

به این نکته توجه داشته باشید که محصولات لبنی حاوی کلسیم هستند که در جذب آهن از مواد غذایی دیگر اگر به صورت همزمان مصرف شوند، اختلال ایجاد می کنند. به عنوان مثال، مصرف مقدار زیادی شیر در روز می تواند در جذب آهن کافی از رژیم غذایی اختلال ایجاد کند.

همچنین، مصرف نوشیدنی های حاوی تانن مانند قهوه و چای می تواند جذب آهن را مسدود کند. اگر کمبود آهن شما به اندازه ای است که به شکل گیری آنمی منجر شده، تنها ایجاد تغییر در رژیم غذایی برای اصلاح فقر آهن کافی نیست. با پزشک خود درباره گزینه های درمانی مشورت کنید.