تکنیک های عکاسی 

نویز عکس مشکلی است که هر عکاسی با آن سر و کار دارد. این نقاط کوچک رنگی و بهم ریختگی‎ها حتی می‌تواند دقیق‎ترین و کامل‎ترین عکس‎ها را نیز بد جلوه داده و بعضی اوقات چنین مشکلاتی اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. اما برای رفع این مشکل چه کارهایی می‌توان انجام داد؟

فرقی نمی‌کند که شما می‌خواهید مشکل نویز تصویر را در خود دوربين برطرف کنید و یا راحت‎تر هستید که به سراغ نرم افزارهای ویرایش عکس مثل لایت‎روم یا فتوشاپ بروید، در هر دو صورت راهکارهایی وجود دارد که شما می‌توانید با به کارگیری آنها میزان نویز را کاهش داده و عکس‎های واضح‎تری را ثبت کنید. در ادامه با تعدادی از این راهکارها آشنا خواهید شد.

1. با تنظیمات ISO پایین عکاسی کنید

نویز بیشتر زمانی روی عکس به وجود می‌آید که حساسیت سنسور دوربين بیشتر از حدی باشد که دوربين قادر به اداره آن است. این موضوع زمانی رخ می‌دهد که شما در تنظیمات ISO بالا عکاسی می‌کنید.

ISO مشخص می‌کند که سنسور چقدر به نور حساس است. این پارامتر به عنوان یکی از بخش‎های اصطلاح مثلث نوردهی (به همراه سرعت شاتر و دیافراگم) مطرح است که شما را قادر می‌سازد وضعیت نوررسانی به سوژه عکاسی را کنترل کنید.

این قابلیت به شکل مقادیر ISO از قبیل ISO 100 نمایش داده می‌شود و هر بار که این مقدار دو برابر می‌شود حساسیت نیز دو برابر می‌شود. بنابراین در ISO 1600 یک دوربين چهار برابر نور بیشتری را نسبت به ISO 100 دریافت خواهد کرد.

نویز عکس مشکلی است که هر عکاسی با آن سر و کار دارد

DSLRهای پیشرفته و دوربين‎های بدون آینه می‌توانند تا حداکثر ISO 1600 با نویز نسبتا کم عکسبرداری کنند، اما با بالاتر رفتن این مقدار اوضاع به تدریج بدتر می‌شود. دوربین‎هایی با سنسور کوچک و تلفن‎های هوشمند معمولا در ISO 400 و بالاتر از آن شروع به ایجاد نویز می‎کنند.

برای این که بتوانيد عکس‎های واضح‎تری بگیرید همیشه تنظیمات ISO را روی حداقل ممکن قرار دهید. این کار در موقعیت‎هایی که نور به اندازه کافی وجود دارد راحت است. در نور کم سرعت شاتر را پایین‎تر تنظیم کنید و ابتدا یک دیافراگم بزرگتر را انتخاب کنید.

همچنین اگر در حالت Auto ISO عکاسی می‌کنید، حواستان باشد که دوربين شما روی چه تنظیماتی قرار دارد. خیلی از دوربين‎ها به شما اجازه می‌دهند حتی در حالت Auto ISO حداکثر ISO را انتخاب کنید. بنابراین این موضوع را نیز بررسی کنید.

2. از لنزهای سریع‎تر استفاده کنید

همان‎طور که اشاره کردیم تنظیم کردن لنز برای عکسبرداری با یک دیافراگم بزرگتر روش خوبی برای پایین نگه داشتن میزان ISO است.

دیافراگم سوراخی در پشت لنز است که میزان عبور و برخورد نور به سنسور را کنترل می‌کند. یک دیافراگم بزرگتر که با شماره - f کوچک‎تر مشخص می‌شود، میزان عبور نور را افزایش می‌دهد.

 نرم افزار همه دوربين‎ها از یک قابلیت کاهش نویز داخلی برخوردار هستند

هر لنز به حداکثر دیافراگمی‌ که ارائه می‌دهد محدود شده است، بنابراین انتخاب نمونه‎ای با بزرگترین دیافراگم (که اغلب به لنز سریع‎تر شناخته می‌شود) می‌تواند به میزان زیادی سودمند باشد. برای نمونه، یک لنز اصلی با دیافراگم f/1.8 به میزان دو برابر بیشتر از زومی‌ که در f/3.5 انجام می‌شود نور را عبور می‌دهد.

مسلما خرید یک لنز جدید یک راهکار پر هزینه برای رفع این مشکل محسوب می‌شود، اما اگر شما اغلب در شرایط کم نور عکاسی می‌کنید، ارزش این سرمایه گذاری را خواهد داشت.

3. کاهش نویز از داخل دوربين

نرم افزار همه دوربين‎ها از یک قابلیت کاهش نویز داخلی برخوردار هستند. این زمانی اعمال می‌شود که شما در حالت JPEG عکاسی می‌کنید و در حالت RAW چنین قابلیتی امکان‎پذیر نخواهد بود. منطق می‌گوید که شما باید این قابلیت را فعال کرده و آن را روی حداکثر سطح ممکن تنظیم کنید تا عکس‎های شما بدون نویز تولید شوند.

اما صبر کنید، کاهش نویز داخلی دوربين می‌تواند عواقبی را نیز به همراه داشته باشد. این قابلیت به وسیله مخلوط کردن نویز با خود عکس سعی در پنهان کردن آن دارد، اما این کار می‌تواند به از بین رفتن جزئیات عکس منجر شده یا بافت پوست را روکش دار و غیر طبیعی نشان دهد.

تصاویر با نوردهی طولانی بسیار به نویز حساس هستند

دوربین خود را آزمایش کنید و ببینید چه سطحی از این تنظیمات بهترین نتیجه را در اختیار شما قرار می‌دهد. به عنوان یک قانون کلی، اگر شما این تنظیمات را در پایین‎ترین سطح قرار داده و بعدا با استفاده از نرم افزار Lightroom عکس‎های خود را اصلاح کنید نتیجه کاهش نویز به مراتب بهتری را به دست خواهید آورد. اما اگر می‌خواهید عکس‎های خود را مستقیما به اینستاگرام و جاهای دیگر آپلود کنید، می‌توانید سطح این تنظیمات را کمی‌ افزایش دهید.

4. کاهش نویز در نوردهی طولانی

تصاویر با نوردهی طولانی بسیار به نویز حساس هستند زیرا در زمان عکسبرداری با این روش سنسور می‌تواند خیلی گرم شود. چنین پیامدی منجر به ایجاد پیکسل‎های داغ در عکس می‌شود.

دوربين‎هایی که با نوردهی طولانی (به ویژه DSLR و دوربين‎های بدون آینه) عکسبرداری می‌کنند برای رفع این مشکل یک گزینه کاهش نویز در نوردهی طولانی دارند. تفاوتی که این گزینه دارد این است که معمولا وقتی شما در حالت RAW عکاسی می‌کنید هم کار می‌کند.

کاهش نویز در نوردهی طولانی با عکسبرداری دو فریم انجام می‌شود. اولین فریم عکسی است که شما می‌گیرید و دومین فریم یک عکس تیره همانند زمانی خواهد بود که شما درپوش لنز را برنداشته باشید. این فریم تاریک هیچ چیزی جز پیکسل‎های داغ را ثبت نمی‌کند و نرم افزار سپس از آن به عنوان نقشه‎ای برای حذف آنها از عکس اصلی استفاده می‌کند.

روشن باقی نگه داشتن این گزینه مشکلی ایجاد نمی‌کند و می‌تواند برای تولید تصاویر گرفته شده در نور شب بسیار مفید واقع شود و ابزار خوبی برای گرفتن عکس‎های واضح است.

5. کاهش نویز در نرم افزار Lightroom

اگر تمام تلاش خود را برای عکاسی با حداقل نویز انجام داده‎اید و همچنان تصاویر شما نیاز به اصلاح و تمیز کاری دارند چه کاری انجام می‌دهید؟ نرم افزار Lightroom گزینه‎ای حرفه‎ای برای اصلاح و پاکسازی عکس‎های شما از نویز است. این ابزار ویرایشی کاهش نویز با وجود سادگی بسیار قدرتمند است. ابزارهای مشابه دیگری نیز در سایر اپلیکیشن‎های ویرایش عکس مثل Apple Photos وجود دارد که به شیوه مشابه‎ای کار می‌کنند.

دو نوع نویز وجود دارد که باید با هر کدام به شیوه متفاوتی برخورد کرد.

حذف نویز رنگ

نویز رنگ به شکل نقاط ریز رنگی پراکنده در سرتاسر تصویر دیده می‌شود. این نویز ظاهر تصویر شما را زشت می‌کند و شما باید آنها را پاک کنید. خوشبختانه این مشکل به راحتی قابل حل است.

نویز رنگ به شکل نقاط ریز رنگی پراکنده در سرتاسر تصویر دیده می‌شود

شما با خنثی کردن این نقطه‎های پراکنده نویز رنگ را پاک می‌کنید. Lightroom برای هر عکس RAW به طور خودکار مقدار 25 را برای تنظیمات Color Noise در نظر می‌گیرد که این میزان اغلب اوقات کافی به نظر نمی‌رسد. در صورت نیاز می‌توانید این مقدار را افزایش دهید، اما در انتخاب آن زیاده روی نکنید چرا که ممکن است سایر رنگ‎ها نیز تحت تاثیر قرار بگیرند. در مجموع، کاهش نویز رنگ نباید کیفیت تصویر شما را کاهش دهد.

حذف نویز روشنایی

نویز روشنایی پیکسل‎های پراکنده‎ای هستند که با وجود درست بودن رنگ از آنچه که باید روشن‎تر یا تیره‎تر هستند. همه نویزهای روشنایی بد نیستند و گاهی اوقات می‌تواند به بافت تصویر شما جلوه زیبایی بدهد.

Lightroom با ملایم کردن عکس نویز روشنایی را از بین می‌برد. انجام این کار روی جزئیات عکس تاثیر می‌گذارد و اگر شما در انجام این کار زیاده روی کنید بافت طبیعی مصنوعی به نظر خواهد آمد.

عکاسی بدون نویز

در نهایت، شما باید یک توازن بین کاهش نویز و حفظ جزئیات برقرار کنید. ما همیشه اولویت بندی دوم را توصیه می‌کنیم. برای شروع کار روی عکس خود به طور کامل زوم کنید.

سپس کار خود را روی این سه اسلایدر کاهش نویز ادامه دهید:

Luminance: این ابزار اصلی کار ما است. آن را تا جایی درگ کنید که یک توازن بین نویز و جزئیات برقرار شود.

Detail: این گزینه به شما اجازه می‌دهد تا بعضی از جزئیات را بازیابی کنید. اما تاثیر آن بسیار محدود است. این گزینه به طور پیش فرض روی 50 تنظیم شده است.

Contrast: این اسلایدر به شما اجازه می‌دهد برخی از کنتراست‎های محلی را که ممکن است در زمان استفاده از اسلایدر Luminance از بین رفته باشند بازیابی کنید. معمولا انتخاب مقدار بین 10 تا 20 به خوبی کار می‌کند.

شما همچنین می‌توانید با استفاده از ابزارهای دیگری مثل Adjustment Brush یا Graduated Filter نویزهای محلی را کاهش دهید.

بعد از اتمام کار ممکن است لازم باشد تا عکس را واضح‎تر کنید. این کار می‌تواند یک بار دیگر نویز را افزایش دهد. شما دوباره باید یک توازن بین این دو برقرار کنید.

6. بهینه سازی در فتوشاپ

وقتی شما روی یک سه پایه عکس‎هایی با نور کم می‌گیرید، می‌توانید با کم کردن سرعت شاتر در زمان عکاسی میزان نویز را کاهش دهید، اما نمی‌توانید کاملا آن را از بین ببرید.

فتوشاپ و سایر اپلیکیشن‎های مطرح ویرایش عکس مثل Affinity Photo یک راهکار حرفه‎ای برای برطرف کردن خودکار مشکل ارائه می‌کنند.

نورپردازی در عکاسی

به این روش exposure stacking گفته می‌شود و این کار با ترکیب تصاویر متعدد که اساسا یکسان هستند انجام می‌شود. اگر عکس‎ها باهم روی یک سه پایه گرفته شوند تنها تفاوت بین آنها نقطه‎های نویزی خواهد بود که به طور تصادفی در هر فریم توزیع می‌شود. نرم افزار این تفاوت‎ها را به عنوان نویز شناسایی کرده و آنها را از بین می‌برد.  

فرآیند انجام کار در فتوشاپ به این شكل است:

بین سه تا شش عکس بگیرید (بدون این که دوربين را حرکت دهید).

فتوشاپ را باز کرده و به  File & Scripts > Open Files into Stack برويد.

بعد از بازشدن در Load Layers گزینه‎های Attempt to Automatically Align Source Images و Create Smart Objects After Loading Layers را علامت زده و بعد روی OK کلیک کنید.

به Layer & Smart Objects & Stack Mode & Median برويد.

همین فرآيند در اپلیکیشن دوربين تلفن‎های هوشمند مجهز به گزينه HDR نیز استفاده می‌شود. اگر تلفن شما هم از HDR پشتیبانی می‌کند می‌توانید از آن برای کاهش نویز عکس‎های خود استفاده کنید.

7. هنگام پردازش ثانویه مراقب باشید

نویز تصویر حاصل محدودیت‎های فیزیکی سخت افزار دوربين شما است. همچنین ممکن است این مشکل با پردازش ثانویه ضعيف شدت پیدا کند. افزایش میزان روشنایی عکس، اعمال تصحیح رنگ و افزایش بیش از اندازه وضوح می‌تواند به میزان قابل ملاحظه‎ای کیفیت عکس را کاهش دهد.

اگر می‌خواهید عکس‎های خود را پردازش کنید باید تا حد امکان با فرمت RAW عکاسی کنید. فایل‎های RAW به نسبت JPEG قابلیت ویرایشی خیلی بیشتری دارد. این روزها حتی می‌توانید با آی‎فون و اندروید نیز عکس‎هایی با این فرمت بگیرید.

منبع:shabakeh-mag.com

احتمالا براي شما هم پيش آمده كه بخواهيد عكسي را كه اسكن كرده ايد يا با دوربين هاي ديجيتال گرفته ايد، روي فلاپي ديسك كپي كنيد يا از طريق اي ميل براي آشنايان ارسال كنيد. در اين مواقع يكي از مشكلاتي كه اغلب به آن بر مي خوريم، حجم بالاي عكسها است. در اين جا ميخواهيم روش كم كردن حجم عكسها را بررسي كنيم.

به صورتي كه حجم آنها به حد اقل برسد و از كيفيت آنها نيز حتي الامكان كاسته نشود. براي مثال ما عكسي با فرمت Tif داريم كه با دقت 300 نقطه در اينچ اسكن شده است. اولين نكته اي كه در حجم تصاوير اهميت زيادي دارد ، فرمت آنهاست، براي مثال فرمت ها Tiff و Psd حجم بسيار بالائي دارند ولي فرمت هائي مثل Gif و Jpg كمترين حجم را دارند.

پس مهم ترين كار تغير فرمت تصاوير است. نكته دوم، دقت تصوير مي باشد.براي اين كه كيفيت عكس هنگام چاپ مناسب باشد، دقت آن حد اقل بايد برابر 300 نقطه در اينچ باشد، ولي براي مشاهده تصوير روي مانيتور دقت 72 نقطه در اينچ كافي است . تصوير را در فتوشاپ باز مي كنيم. اولين كار اين است كه دقت تصوير را پائين بياوريد. براي اين كار از منوي Image گزينه Image size را انتخاب كنيد. در اين كادر در بخش Resolution در پائين كادر عدد 300 را تبديل به 72 كنيد و Ok را كليك كنيد. با اين كار دقت تصوير به 72 نقطه در اينچ كاهش مي يابد. قدم بعدي اين است كه ابعاد عكس را كاهش دهيد. اين كار به ميزان زيادي از حجم آن كم مي كند.

باز هم از منوي Image گزينه Image size را انتخاب كنيد. اين بار در بخش Document size طول و عرص عكس را كم كنيد. براي مثال، چنين عكسي با ابعاد ? در ? مناسب به نظر مي رسد. سپس ok را كليك كنيد. قدم آخر تغير فرمت عكس است از منوي File گزينه Save for web را انتخاب كنيد. در بخش Settings فرمت Jpg را انتخاب كنيد و در زير آن ، كيفيت را روي Medium تنظيم كنيد.

ميتوانيد كيفيت عكس را در كادر سمت چپ ببينيد. در بخش پائين نيز حجم عكس با كيفيت كنوني نشان داده مي شود. دكمه Save را كليك كنيد، مكان ذخيره سازي و نام عكس را مشخص كرده و باز هم Save را كليك كنيد. ميبينيد كه حجم عكس نهائي، اختلاف زيادي با عكس اصلي دارد. عكس اوليه با فرمت Tiff حدود 10 مگابايت و عكس نهائي حدود 5 كيلوبايت حجم دارد. يعني يك دو هزارم.

ابعاد بزرگترين دوربين عکاسي دنيا 13.7 در 48.7 در 24 متر است. اين دوربين غول پيکر در مکان نگهداري هواپيماهاي از رده خارج در کاليفرنيا ساخته شده است. براي ساخت اين دوربين غول پيکر عکاسي دو ماه زمان صرف شده است. در ساخت اين دوربين از 2,229 مترمربع پلاستيک، 1,300 گالون فيلتر فوم، 2.4 کيلومتر نوار و 40 اسپري مشکي استفاده شده است.

ابعاد فيلمي که براي عکاسي با اين دوربين استفاده شده 10 در 34 متر و وزن آن 544 کيلوگرم است.

از 80 ليتر مايع براي حساس کردن بوم به نور استفاده مي شود:

دريچه ديافراگم آن نيز 6 متر قطر دارد و نور از طريق اين دريچه به فيلم تابيده مي شود. براي هر عکس دريچه دوربين حداقل 35 دقيقه باز مي ماند.

از 600 گالن از مايع قديمي ظهور عکس بر ايجاد عکس استفاده مي شود همچنين پس از ظهور عکس از 1200 گالن مايع ثابت کننده نيز استفاده مي شود. در نهايت نيز عکس با لوله آتش نشاني و فشار شديد آب شسته مي شود. نتيجه اين عکاسي بزرگترين عکس دنياست که در پايين مشاهده مي کنيد.