ایران ناسیونال یا همان ایران خودرو که مادر پیکان در 40 سال اخیر بوده روز 12 مهرماه 1341 با سرمایه‌ای در حدود 10 میلیون تومان و با هدف مونتاژ و تولید انواع خودرو  در خیابان اکباتان تهران تأسیس شد و از 28 اسفندماه 1342 با تولید اتوبوس شروع به کار کرد. اینک با گذشت بیش از40سال از زمان تأسیس آن همچنان در زمینه ی طراحی و تولید خودروهای سواری ، اتوبوس و مینی بوس به عنوان بزرگترین تولید کننده ی خودرو در کشور ، در راستای تأمین نیاز های جامعه ، ورود به بازارهای جهانی ، تعمیق ساخت داخل کردن قطعات و در نهایت تحقق اهداف ایران به فعالیت خود ادامه می دهد .

شرکت ایران خودرو بزرگترین شرکت خودرو سازی کشور می باشد که به طور متوسط 65 تا 70 درصد تولید خودرو داخل کشور را به طور دائم به خود اختصاص داده است .

اما تولید اتوبوس آن هم به تیراژ محدود خواسته‌های برادران خیامی، مدیران آن روز ایران خودرو، را برآورده نمی‌کرد، و به همین دلیل در آن زمان آنها سعی کردند با کارخانجات خودروسازی دنیا ارتباط برقرار کنند تا بتوانند خودرویی را برای اقشار متوسط در ایران تولید کنند.

فورد، پژو، فولکس‌ و تالبوت برخی گزینه‌هایی بودند که با آنها تماس برقرار شد. هنوز هم بسیاری بر این باورند که استعمار پیر انگلستان که صنعت خودروی خود را در آن روزگار مظهر اراده ملی خود می‌دید، به وسیله راه‌هایی که همه به آن روش‌های انگلیسی نام می‌دهند سبب شد تا شرکت تالبوت بتواند جای شرکت‌های آلمانی و فرانسوی را بگیرد؛ اما عده‌ای دیگر نیز می‌گفتند در آن زمان تنها کارخانجات انگلیسی روی خوش به مدیران ایران خودرو نشان دادند. به هرحال پیکان وارد ایران شد.

درسال 1345 قراردادی بین شرکت ایران خودرو و تالبوت در مورد مونتاژ و ساخت خودروی پیکان که نام انگلیسی آن هیلمن بود منعقد شد و به طور رسمی با وارد شدن قطعات از تالبوت انگلستان که در آن روزگار زیرمجموعه شرکت کرایسلر آمریکا بود تولید پیکان در اردیبهشت سال 1346 با ظرفیت 60 هزار دستگاه آغاز شد، این تیراژ به تدریج به 120 هزار دستگاه رسید.

اما ورود اولین پیکان به خیابان‌های تهران بسیار جالب بود، خودرو بعد از طی مسافت کمی جوش می‌آورد، علت هم مشخص بود، رادیاتور برای انگلستان طراحی شده بود نه ایران؛ بعدها با اصلاح این ایراد، مشکل پیکان تا حدودی حل شد.

تولید داخل این خودرو به آرامی و با شکل‌گیری قطعه‌سازان کوچک و بزرگ و با به وجود آمدن نظام‌های مهندسی در حال افزایش بود.

شاید دانستن این مطلب جالب است که تولید این خودرو پس از یک دهه تولید در انگلستان، در ایران شروع شد. پیکان را شاید هنوز هم بتوان در استرالیا دید، محبوب‌ترین مکان‌هایی که بعد از ایران این خودرو در آن تولید یا فروخته شده است را می‌توان انگلستان و استرالیا دانست.

چهره خودرو که طراحی آن در سال 1965 به پایان رسیده و در سال 1966 نیز در شهر کاونتری انگلستان تولیدش آغاز شده بود آکنده از فرم‌های هندسه و قرینه‌ای است که چهره یک اتومبیل کلاسیک را تداعی می‌کند.

مدل‌های اولیه پیکان در انگلستان دارای حجم موتور 1725 سی‌سی بود، در سال‌های بعد یعنی سال 1969 مدل دولوکس پیکان که در ایران نیز بسیار مشهور است ساخته شد.

بهترین مدل پیکان که در ایران معروف به پیکان اونجر است نیز در سال 1975 ساخته شد؛ تالبوت در آن زمان موتور پرتحرک فورد را بر روی پیکان گذاشته بود.

پیکان تا قبل از انقلاب در بیش از شش مدل تولید شد که پیکان استیشن، دولوکس، کار، جوانان برخی از مدل‌های قبل از انقلاب پیکان است.

روند مونتاژ خودرو در ایران خودرو به همین ترتیب تا سال 1364 ادامه یافت و تا این سال کماکان قطعات اصلی از خارج وارد و شرکت ایران خودرو آن را مونتاژ می‌کرد، و در کنار آن قسمت‌هایی چون بدنه، رادیاتور، شیشه و کمک فنر عقب و جلو در ایران ساخته می‌شد.

در سال 1364 خط تولید پیکان تالبوت انگلستان متوقف و در شرکت پژو فرانسه ادغام شد. با توجه به این وضعیت، تولید پیکان از سقف بیش از 70 هزار دستگاه در سال 1363 به سه هزار دستگاه در سال 1368 رسید و عملا خط تولید پیکان می‌رفت تا با توقف روبه‌رو شود.

اما در سال 1368 مدیران آن زمان ایران خودرو تصمیم گرفتند تا خطوط دست دوم شرکت تالبوت را خریداری کرده و با تقسیم آن در تولید کنندگان قطعات خودرو و بازسازی بخشی از خطوط تولید ایران خودرو سعی کردند پیکان را از ورطه نیستی نجات دهند، اما بعد از نصب خطوط ایران خودرو با خطوط ناقص ، دست دوم و مستهلک شده‌ای روبه‌رو بودند که کاستی‌های فراوانی داشت.

در سال 1370 صنعت خودروی ایران به جانداری نیمه‌مرده شبیه بود؛ رکود اقتصادی و صنعتی بعد از جنگ و حدود هفت سال خواب زمستانی، ایران خودرو را در آستانه نابودی قرار داده بود.

در آن زمان بسیاری معتقد بودند دیگر احتیاجی به صنعت خودرو نیست و عده‌ای نیز خواستار ادامه تولید کارخانجات خودروسازی و نجات آن بودند، اما پیکان در آن سال‌ها، صنعت خودروی ایران را نجات داد و جریان حیاتی سرمایه را به شرکت ایران خودرو بازگرداند.

حتی در اوایل دهه 70 و واردات انبوه خودرو، این خودرو از محبوبیت نیفتاد و هم‌چنان پول رایج بازار خودروی ایران بود.

تعمیر راحت، ارزان بودن تعمیر، تعمیر در همه جا، هزینه کم و انس مردم ایران با این خودرو، هم‌چنان این خودرو را تا سال 1380 به عنوان پرمشتری‌ترین خودرو مطرح می‌کرد.

خودروی پیکان از طی دهه 70 به بعد سبب شد مراکز قطعه سازی نیز بعد از انقلاب دوباره با داخلی سازی قطعات پیکان شکل بگیرد، بسیاری از قطعه سازان از کپی کاری قطعات پیکان به روش مهندسی معکوس به دانش ساخت دست یافتند وتا جایی پیش رفتند که هم اکنون به اروپا و آمریکا نیز صادرات قطعه انجام می‌دهند.

آخرین مدل پیکان طراحی معروف کرایسلر است که تولیدش در ایران از سال 1359 آغاز شد. شاید اولین زمزمه‌های رفتن پیکان سال 1356 به گوش می‌رسید. در آن زمان قرار بود پژو 304 هووی پیکان شود و طی مدتی کوتاه این نوعروس، قصد گرفتن جای پیکان را داشت.

و بالاخره در سال 1384 و تولید دو میلیون و 295 هزار دستگاه پیکان تولید آن متوقف شد.

سال شمار تولید انواع سواری :

1346) سواری پیکان در مدلهای دو لوکس ، کار لوکس ، جوانان و تاکسی با حجم موتور 1600 و 1725 و 1800 سی سی .

1369) سواری پژو 405 در مدلهای Gl و Glx با حجم موتور 1580 سی سی

1374) سواری پژو 405 در دو مدل دنده ای و اتوماتیک با حجم موتور 2000 سی سی

1374) سواری پژو 205 مدل Gr با حجم موتور 1360 سی سی

1376) سواری پژو Rd با حجم موتور 1600 سی سی

1377) سواری استیشن پژو 405 با حجم موتور 2000 سی سی

1378) پارس با حجم موتور 1800 سی سی

1379) تولید آزمایشی سمند (پروژهx7 ) با حجم موتور 1800 سی سی و سیستم انژکتوری

1380) پژو 206 باحجم موتور 1400 سی سی

1380) افتتاح خط تولید سمند با حضور ریاست محترم جمهور وقت آقای خاتمی

و پس از آن تولید سمند Lx.

1383)تولید سومین مدل سمند." سمند سریر"

1384)پرده برداری از اولین پزو فرانسوی , ایرانی .پژو آریان و تولید آخرین پیکان !

سال شمار تولید انواع خودروهای کار :

1342) اتوبوس مرسدس بنز مدل 302 ، مدلهای ( برون شهری ، درون شهری ، فرمان چپ و شاسی ) ، اتوبوس بنز Lp 608 ، اتوبوس بنز مدل Op

1344) مینی بوس کومر (مینی بوس ،وانت و آمبولانس )

1346) مینی بوس مرسدس بنز مدل 319 که بعد ها به مدل 309 تغییر یافت در مدلهای : (استاندارد و سقف بلند )

1349) مینی بوس مرسدس بنز 409 آمبولانس

1350) مینی بوس بنز 309 (مینی بوس ، وانت و آمبولانس تک کابین و دو کابین )

1367) مینی بوس مرسدس بنز مدل 508 ( استاندارد و سقف بلند )

1368) اتوبوس شهری مدل O355

1369) مینی بوس بنز 508 کاروان ، مینی بوس بنز 409 ، مینی بوس بنز M30 ، مینی بوس بنز 508 کاروان ، مینی بوس بنز 409 ، مینی بوس بنز M30

1373) اتوبوس توریستی سقف بلند مدل 400 ، مینی بوس بنز O508 D

1374) اتوبوس سوپر C400 ، مینی بوس کاروان

1375) اتوبوس درون شهری S360

1376) اتوبوس دو طبقه ی نئوپلن ، اتوبوس فرودگاهی نئوپلن ، اتوبوس شهری لاینر نئوپلن ، اتوبوس توریستی سقف بلند مدل 400 تولید انبوه ، مینی بوس هیوندایی مدل E ، مینی بوس هیوندایی مدلM ( مینی بوس و نوع وانت ) ، اتوبوس شهری دو کابین

به گزارش مهر به نقل از دیجیتال ترندز، باندیت ۹ موتورز می گوید قصد دارد تنها ۹ دستگاه از این خودرو را تولید کند. خودروی یادشده که بین ۵ تا ۶ تن وزن دارد از بدنه بسیار مستحکم و تقویت شده ای برخوردار است که احتمال آسیب دیدن احتمالی سرنشینان در بدترین تصادف ها و برخوردها را به حداقل می رساند. البته تولید این خودرو به صورت ضدگلوله هم ممکن است که در این صورت وزن آن باز هم افزایش می یابد.

شاسی اصلی این خودرو توسط شرکت فورد طراحی شده و قدرت موتور بنزینی وی ۱۰ آن ۳۹۸ اسب بخار است. سیستم انتقال خودکار نیروی ۶ سرعته، گشتاور الکترونیکی، فرمان هیدرولیک و دیسک ترمزهای قدرتمند از جمله دیگر امکانات این خودروی شاسی بلند است.

حداکثر سرعت این خودرو به ۱۴۰ کیلومتر در ساعت می رسد و احتمالا حداکثر سرعت مدل ضدگلوله این خودرو کمتر خواهد بود. باک این خودرو توانایی ذخیره سازی ۱۵۰ لیتر سوخت را دارد.

در داخل این خودرو فضای بسیار بزرگی برای تامین آسایش و رفاه سرنشینان در نظر گرفته شده و چهار نفر به راحتی قادر به نشستن بر روی دو ردیف صندلی آن هستند. البته می توان تنظیمات صندلی ها را برای نشستن تا هفت سرنشین به راحتی تغییر داد.

از جمله امکانات در دسترس برای سرنشینان می توان به تلویزیون فوق دقیق ۴۰ اینچی، کنسول بازی پلی استیشن ۴، سیستم ناوبری ماهواره ای، قابلیت تنظیم نور داخلی، یخچال و دستگاه قهوه ساز اشاره کرد. برخی از این امکانات هم به طور مستقل و مجزا توسط هر سرنشین قابل کنترل است.

انتظار داریم که این تلفن همراه در نمایشگاه MWC 2017 که در اواخر بهمن ماه یا اوایل اسفند ماه سال ۹۵ برگزار می‌شود، معرفی شود. در حالی که گلکسی S7 و گلکسی S7 اج محصولات بسیار خوبی بودند؛ سامسونگ کار سختی را در پیش دارد. این شرکت باید موفقیت گوشی قبلی خودش را تکرار کند و به همین دلیل باید کلی ویژگی جدید در آن قرار دهد.

صفحه نمایش
شایعات به این موضوع اشاره می‌کنند که گلکسی S8 در دو مدل راهی بازار می‌شود. مدل‌‌های ۵٫۱ و ۵٫۵ اینچی که هر دو از صفحه نمایش خمیده بهره می‌برند و به نظر می‌رسد که سامسونگ دیگر قصد ندارد پرچم‌دارهای خودش را با صفحه نمایش معمولی راهی بازار کند. همین موضوع باعث شده که از هم اکنون زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه S8 به نوت ۷ شبیه است، منتشر شود.

در طرف دیگر احتمال دارد که روی این تلفن همراه هوشمند از صفحه نمایشی با کیفیت ۴K استفاده شود که به احتمال زیاد تراکم پیکسلی ۸۳۱ و ۸۴۷ را پیش روی کاربران قرار می‌دهد. همچنین می‌دانیم که سامسونگ برای گوشی‌های جدید خودش از نمایشگرهای Super AMOLED استفاده می‌کند. بعید نیست که سامسونگ این گوشی جدید را به شکلی تولید کند با پلتفرم واقعیت مجازی Daydream VR‌گوگل هماهنگ باشد. البته برای استفاده از این قابلیت باید ویژگی‌های سخت افزاری بیشتری هم به گلکسی S8 اضافه شود. هر چه باشد سامسونگ فعلا اسم رمز «پروژه‌ی رویایی» (Project Dream) را روی پرچم‌دار آینده‌ی خودش قرار داده و بعید نیست که ارتباطی هم با دنیای واقعیت مجازی و DayDream VR گوگل داشته باشد.

سخت افزار
به احتمال زیاد از تراشه‌ی اسنپ‌دراگون ۸۳۰ یا حداقل از تراشه‌ی اسنپ‌دراگون ۸۲۱ برای این گوشی استفاده خواهد شد. البته تراشه‌های اسنپ‌دراگون در مدل‌های آمریکا و چین این محصول قرار می‌گیرند و در سایر مدل‌ها از تراشه‌ی اگزینوس ۸۸۹۳ استفاده خواهد شد.

هنوز اطلاعاتی از میزان رمی که برای این تلفن همراه هوشمند در نظر گرفته شده، در دسترس نیست؛ اما باید انتظار شش گیگابایت رم را داشته باشیم؛ اما از آنجایی که ۴ گیگابایت رم هم همچنان سرعت مناسبی را برای گوشی‌‌های مختلف به همراه می‌آورد، بعید نیست که گوشی بعدی سامسونگ هم با همین میزان رم عرضه شود.

حداقل فضای داخلی گوشی هم ۳۲ گیگابایت خواهد بود. این شرکت گلکسی S7 و گلکسی S7 اج را هم با همین میزان حافظه‌ی داخلی عرضه کرده بود. البته امیدواریم که S8 حافظه‌ی بیشتری داشته باشد و خیلی دوست داریم که همچنان بتوان از کارت حافظه‌ روی آن استفاده کرد.

دوربین
قسمت هیجان انگیز گلکسی S8 قطعا دوربین‌های آن خواهد بود. شایعات می‌گویند که گوشی جدید سامسونگ از دوربین دوتایی استفاده خواهد کرد. این دوربین دوتایی در کمترین حالت زوم اپتیکال را به گوشی اضافه می‌کند. به احتمال زیاد دو دوربینی که پشت گوشی قرار می‌گیرند ۱۲ مگاپیکسلی خواهند بود؛ اما شایعات به این موضوع اشاره کردند که بعید نیست از دوربین ۱۳ مگاپیکسلی که سنسور آن توسط سونی ساخته شده، استفاده شود. دوربین جلو هم ۸ مگاپیکسلی خواهد بود که به فلش LED مجهز شده است.

نرم‌افزار
قطعا از سیستم عامل اندروید ۷٫۰ روی گلکسی S8 استفاده خواهد شد. همچنین باید شاهد ایجاد تغییرات در ظاهر رابط کاربری این گوشی هم باشیم. انتظار داریم که ویژگی‌های چند وظیفه‌ای روی S8 مورد توجه کاربران قرار بگیرد.

سنسور تشخیص عنبیه چشم
سامسونگ در گلکسی نوت ۷ سنسور تشخیص عنبیه چشم قرار داد. به همین دلیل باید انتظار وجود این سنسور در Galaxy S8 را هم داشته باشیم. باید ببینیم که این سنسور با چه ویژگی‌های جدیدتری روی S8 قرار می‌گیرد.

تاریخ عرضه و قیمت
هنوز برای گفتن این موضوع بسیار زود است؛ اما اگر نگاهی به سابقه‌ی سامسونگ در زمینه‌ی معرفی پرچم‌دارهای جدیدش بیاندازید، این محصول به احتمال زیاد در MWC 2017 معرفی می‌شود و کمی بعد از آن هم راهی بازار خواهد شد. احتمالا قیمت مدل ۵٫۱ اینچی بین ۶۴۹ تا ۶۹۹ دلار خواهد بود. مدل بزرگ‌تر هم با قیمت ۷۴۹ یا ۷۹۹ دلار در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

مونروف‌ها و سانروف‌ها یا همان پنجره‌های سقفی در میان خودروها بسیار متداول هستند و نور طبیعی  و هوای تازه را برای مسافران به ارمغان می‌آورند. اما برای نصب این پنجره‌های سقفی باید ساختار سقف خودرو را تغییر داد که شامل حذف ترازهای سقف است و منجر به کاهش مقاومت می‌شود. از این رو، برای جبران این کاهش مقاومت باید سقف را در مناطق دیگر تقویت کرد. سقف توهمی فورد به شبیه سازی یک دریچه در سققف خودرو می‌پردازد. این فناوری شامل یک دوربین است که مناظر بیرونی را ضبط و بطور زنده بر روی سقف پخش می‌کند.

یک نمایشگر نیز روی بخش داخلی سقف قرار می گیرد که تصاویر زنده را از بیرون برای مسافران پخش می‌کند.

به گزارش ایسنا به نقل از اینسایدر،زمانی که نور محیط مطلوب نیست، نمایشگر خاموش می‌شود و از بسته‌شدن مونروف تقلید می‌کند. علاوه بر آن، این نمایشگر ممکن است از بخش‌های مختلف برخوردار باشد و بطور مستقل برای هر مسافر به نمایش مناظر بیرون بپردازد.

به گزارش سیناپرس، اگر چند سال پیش کسی به ما می گفت که یکی از بزرگ ترین تولید کنندگان هواپیما در جهان می خواهد تاکسی های هوایی راه بیندازد، بدون شک آن را یک شوخی بزرگ می دانستیم. با این وجود شرکت ایرباس نشان داده است که در این زمینه شوخی ندارد و قصد دارد تا به این هدف جامه تحقق بپوشاند.

این وسیله ها در حقیقت نوع خاصی از پهپادها هستند که می توانند به صورت همزمان چند مسافر و بارهای مورد نیاز آنها را حمل کنند. حتی می توان از این خدمات برای حمل و نقل بار در جهان نیز استفاده کرد.

آزمایش های نخستین این طرح قرار است تا رد سال 2017 میلادی آغاز شوند و این پروژه بلند پروازانه ممکن است بسیار زودتر از چیزی که انتظار داریم به دنیای واقعی پای بگذارد. البته این امر به این معنی است که فناوری مورد نیاز برای چنین چیزی در حال حاضر نیز در اختیار ما قرار دارد. برای تحقق چنین امری باید فناوری هایی مانند باتری های نیرومند، موتورهای مناسب برای پرواز در ارتفاع متوسط پایین و ... وجود داشته باشند که ظاهرا ایرباس به تمامی آنها دسترسی دارد.

برای این پروژه قرار است تا محیط های کوچک فرودگاه مانندی به نام سیتی ایرباس طراحی شوند که به یک پد پرواز هلیکوپتر مجهز هستند و این تاکسی های هوایی می توانند از آنها مسافران خود را سوار کرده و به سمت مقصد عازم شوند. ایرباس معتقد است که به علت این که این پروازها توسط افراد مختلفی به صورت مشترک مورد استفاده قرار می گیرند، قیمت آنها با تاکسی های عادی یکی خواهد بود.

این وسیله ها در حقیقت نوع خاصی از پهپادها هستند که می توانند به صورت همزمان چند مسافر و بارهای مورد نیاز آنها را حمل کنند. حتی می توان از این خدمات برای حمل و نقل بار در جهان نیز استفاده کرد. به این ترتیب به نظر می رسد که آینده حمل و نقل شهری به تاکسی های هوایی سپرده خواهد شد.