چه عاملی باعث راه‌اندازی یک استارتاپ می‌شود؟ یک ایده‌ی فوق‌العاده؟ یک تیم کاری قوی؟ داشتن سرمایه؟. همه‌ی این موارد دخیل هستند. اما آنچه بیشتر از همه اهمیت دارد باور افراد است. داستان همه‌ی این استارتاپ‌ها با یک باور ساده شروع می‌شود و در نهایت کمپانی‌های قدرتمندی در سطح جهانی می‌سازد.

۱. فدرال اکسپرس - بنیان‌گذار: فرد اسمیت

فرد اسمیت در سال ۱۹۶۵ از دانشگاه ییل در مقطع کارشناسی فارغ‌التحصیل شد. او مقاله ای با عنوان کار کلاسی ارائه داد که در رابطه با بررسی روند حمل و نقل در ایالات متحده بود. اسمیت متوجه شد که شرکت‌های باربری، بسته‌های بزرگ در سراسر ایالات متحده را با استفاده از کامیون یا هواپیماهای مسافربر جابه جا می‌کنند. همین عامل باعث شد که یک ایده‌ی جدید در این خصوص به ذهن او خطور کند. نظر اسمیت این بود که حمل و نقل بسته‌ها از طریق هوایی باصرفه‌تر خواهد بود. او که نوشتن مقاله‌ی کلاسی خود را به آخرین لحظات موکول کرده بود، در دقایق آخر کلیات ایده‌اش را نوشت و به جزئیات آن اشاره ای نکرد. در نهایت مقاله‌ی اسمیت نمره‌ی C گرفت. اما اسمیت تسلیم نشد و ایده‌ی خود را بی‌ارزش تلقی نکرد. وی بر اساس همان ایده شرکت خود را به نام فدرال اکسپرس (معروف به فدکس) در سال ۱۹۷۱ تاسیس کرد.

۲. فروچیو لامبورگینی - بنیان‌گذار شرکت لامبورگینی

فروچیو در اصل یک کشاورز بود که تراکتور می‌ساخت. موفقیت او در کسب و کارش باعث شد که یکی از ثروتمندترین افراد ایتالیا محسوب شود. او در بین خودروهای لوکس بازار، فراری را انتخاب کرد. فراری او یک مشکل همیشگی داشت و آن این بود که هنگام شتاب گرفتن، کلاچ از زیر پای راننده سر می‌خورد. دقیقا همان مشکلی که فروچیو با تراکتورهایش داشت.

فروچیو به طور منظم فراری‌اش را برای تعمیر یا تعویض کلاچ به تعمیرگاه می‌برد. خودروی وی ساعت‌ها در تعمیرگاه باقی می‌ماند و او اجازه نداشت که روند تعمیر را تماشا کند. مشکل کلاچ فراری هیچ وقت حل نشد و فروچیو تصمیم گرفت که با "انزو فراری" رو در رو صحبت کند. او ساعات زیادی معطل شد تا بتواند انزو فراری را ملاقات کند و در نهایت به او بگوید: "فراری! ماشین‌های کمپانی تو آشغال است!"

فراری هم که سخت عصبانی شده بود در جواب گفت: "لامبورگینی! تو شاید بتوانی یک تراکتور را برانی اما عرضه‌ی رانندگی با فراری را نداری." این مشاجره جرقه‌ی ساخت یک خودروی کامل و بی عیب و نقص را در ذهن فروچیو ایجاد کرد و به این ترتیب لامبورگینی متولد شد.

۳. سرهنگ سندرز - بنیان‌گذار KFC

سرهنگ سندرز در سن ۶۵ سالگی اولین چک ۹۹ دلاری بازنشستگی خود را دریافت کرد. او ورشکسته شده بود و کل دارایی‌هایش یک خانه‌ی کوچک و یک خودروی قراضه بود. یک روز سرهنگ تصمیم گرفت که اوضاع را تغییر دهد. دوستان سرهنگ سندرز همیشه از مرغ‌های سوخاری که او برای آن‌ها درست می‌کرد، تعریف و تمجید می‌کردند. در واقع این تنها ایده‌ی او بود و سندرز تصمیم گرفت که آن را عملی کند.

او ایالت کنتاکی را به مقصد دیگر ایالت‌های آمریکا ترک کرد تا ایده‌ی خود را بفروشد. سندرز به صاحبان رستوران‌ها پیشنهاد داد که دستور پخت مرغ‌های سوخاری پر طرفدار خود را به آن‌ها رایگان می‌دهد و در مقابل درصد کمی ‌از سود فروش مرغ‌های سوخاری را دریافت می‌کند. دست ردهای زیادی به سینه‌ی سندرز خورد اما او خود را نباخت. در حقیقت سرهنگ بیش از هزار بار "نه" شنید.

او قبل از شنیدن جواب "بله" از اولین سرآشپز، ۱۰۰۹ پاسخ منفی را پشت سر گذاشته بود. به این ترتیب سرهنگ توانست محصول خود را به تمام مردم دنیا معرفی کند.

۴. سوییشیرو هندا - بنیان‌گذار شرکت هوندا موتور

سوییشیرا هوندا، یک تعمیرکار بود که در گاراژ کار می‌کرد. شغل هوندا این بود که اتومبیل‌ها را برای مسابقه آماده کند. در سال ۱۹۳۷ هوندا شرکت Tokai Seiki را تاسیس کرد و به عنوان سازنده‌ی رینگ پیستون مشغول به کار شد.

این کمپانی موفق شد طی قرارداری با تویوتا، مسئولیت تامین رینگ پیستون‌های خودروهای این شرکت را به عهده بگیرد. اما هنوز مدت زیادی نگذشته بود که به علت کیفیت پایین محصولاتش، این قرارداد فسخ شد. هوندا زمان زیادی صرف این موضوع کرد که چطور می‌تواند کیفیت محصولش را بالا ببرد. سرانجام در سال ۱۹۴۱ هوندا توانست رینگ پیستون‌های مورد قبول تویوتا را تولید کند. در بمباران و حمله ایالات متحده به ژاپن در سال ۱۹۴۴ کارخانه‌ی Tokai Seiki تخریب شد و هوندا محصولات باقی مانده‌اش را به تویوتا فروخت و در اکتبر سال ۱۹۴۶ موسسه‌ی تحقیقات فنی هوندا را تاسیس کرد.

او کار خود را با ۱۲ نفر در یک فضای ۱۷۲ فوت مربعی (معادل تقریبا ۱۶ متر مربع) آغاز کرد. کار این شرکت جدید ساخت موتورهای کوچکی بود که مشتریان، آن‌ها را به دوچرخه‌های خود متصل می‌کردند. کمپانی هوندا موتور در مدت کوتاهی رشد کرد و تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین سازندگان موتورسیکلت در سال ۱۹۶۴ شد. پس از آن هوندا به تولید محصولات دیگری نظیر کامیون وانت و خودروهای سواری پرداخت و زمینه‌ی فعالیت خود را گسترده‌تر کرد. اکنون کمپانی هوندا یکی از جدی‌ترین رقبای تویوتا محسوب می‌شود.

"من که نمی‌توانم چنین کارهایی را انجام دهم.". مطمئنا گفتن این جمله بعد از مرور زندگی حرفه‌ای این افراد کار راحتی باشد اما به خاطر داشته باشیم که این شرکت‌ها یک شبه به نتیجه نرسیدند و ده‌ها سال زمان برد که شهرت و اعتبار امروز را به دست آوردند. پس ایده‌های خود را جدی‌ بگیریم و به راحتی از کنار آن‌ها نگذریم.

در اینترنت فرصت های زیادی برای تجارت وجود دارد و خیلی از افراد و شرکت ها از آن بیشترین استفاده را کرده و بیشترین سود را برده اند....

خیلی از آنها بدون هیچ سرمایه ای شروع کرده و کلی سود برده اند و حتی بعضی از آنها میلیونر شده اند که بین آنها برخی سوپراستارهای اینترنتی هم هستند. افرادی که هم اکنون بیلیونر هستند و در مدت خیلی کوتاهی به این حد از موفقیت رسیده اند؛ مثل آفریننده های یاهو، هات میل، میکروسافت، آمازون و... آنها چه قابلیتی داشته اند که بیشتر مردم ندارند؟ چرا بعضی از کمپانی های اینترنتی به چنین نتیجه شگفت انگیزی رسیدند؛ درحالی که بقیه آنها ورشکست شدند؟ چه تفاوتی بین موفقیت و شکست آنهاست؟ این مطلب، ۶ موضوع مهم را در همین زمینه بررسی می کند.

۱) خواسته ها و آرزوها :

اینترنت (و دنیا) پر است از افرادی که آرزوی کسب موفقیت دارند ولی تنها کسانی به موفقیت دست می یابند که خواسته و آرزویی واقعی دارند و همیشه دنبال آن هستند. افراد موفق دقیقا می دانند چه می خواهند و همیشه به دنبال اجرای آن هستند و تمام انرژی و تلاش شان را صرف رسیدن به آن می کنند.

۲) تعهد و التزام :

موفق ها کسانی هستند که به اهداف تجاری و کاری شان تعهد کامل دارند و خودشان را برای آزمایش چالش های ساختاری تجارت اینترنتی با ضروری ترین وسایل مجهز می کنند. در دنیای اینترنتی تنها چیزی که تغییر نمی کند، خود اینترنت است. آنچه دیروز کار می کرد، ممکن است امروز دیگر کار نکند. تکنولوژی های جدید فردا وارد می شوند و جایگزین انواع قدیمی (همین امروزی ها) می شوند. یک متخصص وب متعهد هیچ گاه از این تغییرات نمی هراسد، بلکه همه آنها را با آغوش باز می پذیرد.

۳) همبستگی با خانواده :

وقتی شما وارد مسیر جدیدی می شوید، به دست آوردن پشتیبانی و همبستگی با افرادی که آنها را دوست دارید، بسیار اهمیت دارد. اگر در این ویژگی شک دارید، یا تنها هستید یا اینکه هیچ گاه سعی نکرده اید کار بزرگی انجام دهید.

۴) مدیریت زمان :

شما نمی توانید به عقب برگردید، فقط به جلو می روید. روی زمان تان حساب باز کنید. بخش مهم کارتان زمانی است که به آن اختصاص می دهید. لیستی از پروژه هایی که باید در یک هفته انجام دهید، درست کنید و کارهای تان را در روزهای هفته تقسیم کنید و روزانه انجام شان دهید.

۵) ناحیه سودآور را مشخص کنید :

این بخش، حیاتی است. موفق ها همیشه از ناحیه های پرحاصل تجارت شان شروع می کنند و اکثریت تلاش شان را در آن نواحی مترکز می کنند. از قاعده ۲۰ تا ۸۰ استفاده کنید. ۲۰ درصد از اقدامات اقتصادی را بیابید که ۸۰ درصد از سودتان را می سازد و روی آن تمرکز کنید. ممکن است به نظر غیرواقعی برسد ولی موثرترین مکانیسم موفقیت، همین است. ۸۰ درصد از تلاش تان را روی نواحی کلیدی بگذارید و ۲۰ درصد باقی مانده را روی چیزهای دیگر و در کنار این پنج ویژگی کلیدی، ۱۰ قابلیت زیر را هم اضافه کنید: اشتیاق، شجاعت، پشتکار، فداکاری در مسیر رسیدن به هدف، برنامه ریزی، یادگیری، توجه به زمان، مسوولیت پذیری، سخت کوشی و درستی.

۶) جلیقه نجات اینترنتی :

شبکه های اینترنتی دوستان ما هستند که با آنها حرف می زنیم. ایده های مان را با آنها به اشتراک می گذاریم، اطلاعات می گیریم و اطلاعات می دهیم. اما قسمت مهم قضیه که فراموش می شود این است که: شبکه های اینترنتی تنها ویترین ارایه ما و کارهای مان نیستند. این شبکه ها تنها پل اتصال ما به دیگران، دیگر شرکت ها و سایت ها نیستند. آنها پل ارتباطی هستند برای اتصال به آدم ها و دنیاهایی که نمی شناسیم برای یک شروع تازه. در جدیدترین تحقیقاتی که برنامه SBSS پیرامون هنر و علم اینترنتی انجام داده، به وجود آمدن این تعامل مثبت دردنیای نت به ثبت رسیده است اما نمی توان بی محابا وارد این دنیا شد. اینترنت مثل دریای پرتلاطمی می ماند که اگر جلیقه نجات نپوشیده باشی و شنا هم بلد نباشید قبل از اینکه چیزی به دست بیاورید، خودتان از دست می روید. در اینجا چند کلید استراتژیک برای موفقیت وجود دارد:
شناسایی اینکه نیازمندی های شما از دیگران چیست و مهم تر اینکه شما برای دیگران چه چیز قابل ارایه ای دارید. آیا سایت شما مزایای ویژه ای نسبت به دیگر سایت ها دارد؟ آیا وبلاگ شما بازدیدکننده بسیاری دارد و لینک دادن فردی باعث سودی برای او هم می شود؟ آیا شرکت شما با راه اندازی سایت باعث راحتی کار برای دیگران می شود و خیلی نکته های موثر دیگر که نادیده گرفته می شوند.

به غیر از این دو نکته، موارد دیگری هم هستند که با توجه به آنها می توانید موفقیت اینترنتی خود را بالا ببرید:

▪ در ۱۵ ثانیه خودتان را معرفی کنید:

معرفی و شناسایی شما نباید بیشتر از ۱۵ ثانیه طول بکشد. اینترنت دنیای پرسرعتی است و کسانی که سرعت کمی دارند، خیلی زود فراموش می شوند.

▪ ساختاری محکم و پیوسته داشته باشید:

اگر سایت شما قرار است هر روز «به روز» شود، حتما به این مورد پایبند باشید ولی اگر قرار است هفته ای یک بار «به روز» شود و این کار ماهی یک بار انجام می شود، شما بسیاری از بازدیدکنندگان و دوستان خود را از دست می دهید.

▪ خوب اطلاعات بدهید:

اطلاعات به اندازه، شماره تماس تلفنی، آدرس ایمیل، نشانی دقیق، اهداف، اسامی مشخص گروه کاری و ... خلاصه، هر چه اطلاعات بیشتر و دقیق تر باشد، میزان موفقیت بالاتر می رود. حتی اگر می توانید به اسامی افراد اکتفا نکنید و عکس و مشخصات جالب و شخصی تر را هم بدهید، البته اطلاعاتی که به درد مخاطب می خورد.
مطالبی که در سایت قرار می گیرد، نه باید آن چنان ثقیل و سنگین باشد که درک نشود و نه آن قدر ساده و بدیهی که مورد تمسخر قرار بگیرد. پس حتما به ادبیات خودتان هم توجه کنید.