ترفندهای افزایش سرعت اینترنت

روترها امکان استفاده از اینترنت را برای ما فراهم می‌کنند؛ ولی روترهای جدید، قابلیتی بیش‌تر از این دارند. از امکانات پیشرفته روترهای جدید استفاده کنید تا محدوده تحت پوشش وای‌فای را بیش‌تر کنید. ‌تا همین چند سال پیش، روترها دستگاه‌های بی‌خاصیتی بودند که تنها مسئول پخش اینترنت در محیط خانه یا محل کار بودند و هیچ خاصیت دیگری نداشتند؛ اما داستان روترهای جدید با گذشته کاملا فرق می‌کند.

پشتیبانی از چندین فرکانس وایرلس تا ابزارهای مدیریت موبایل، فقط بخشی از امکانات جدید این روترها است و لازم نیست که دیگر غصه مراحل سخت تنظیم کردن روتر را داشته باشید. بهترین روترها، آن‌هایی هستند که با برخورداری از بالاترین میزان هوش، پیش‌فرض کار را از همیشه راحت‌تر کرده‌اند و کاربران عادی نیز قادرند تا با پیشرفته‌ترین امکانات روترها، کار کنند.

خیلی از چیزهایی که به دانش شبکه‌ای نیاز داشت، امروز فقط با یک کلیک ماوس، به سادگی انجام می‌شود. حالا بهتر است با هم نگاهی به ۸ قابلیت مشترک بین روترهای وایرلس پیشرفته داشته باشیم که ارزش وقت گذاشتن، تنظیم کردن و استفاده را دارند.

روترها (مودم) امکان استفاده از اینترنت را برای ما فراهم می‌کنند

۱- دسترسی میهمان (The Wireless Welcome Mat)
مهم نیست که شما مشغول تنظیم شبکه خانگی یا محل کار خود هستید؛ در هر دو حالت می‌توانید با استفاده از Welcome Mat به مهمانان خود امکان استفاده از وای‌فای را بدهیم.. خیلی از روترهایی که امروزه در بازار هستند، به شما این امکان را می‌دهند که به‌سادگی به میهمانان امکان دسترسی به شبکه وایرلس را بدهید. (در بعضی از روترها دیده شده این قابلیت به‌صورت پیش‌فرض فعال است؛ اگر از جمله کسانی هستید که به امنیت و حریم خصوصی بسیار اهمیت می‌دهید، می‌توانید امکان دسترسی افراد خارج از شبکه را از بین ببرید؛ ولی حتما باید این گزینه را غیرفعال کنید).

اگر زیاد به میهمانان دسترسی می‌دهید، بهتر است در فواصل زمانی کوتاه، کلمه عبور را عوض کنید و همچنین اگر روتری که استفاده می‌کنید، از دو فرکانس ۲٫۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز پشتیانی می‌کند، می‌توانید دسترسی میهمان را فقط به شبکه آهسته‌تر ۲٫۴ گیگاهرتز فراهم کنید. بدین ترتیب دسترسی با کارآیی بالا، فقط برای کانکشن‌های داخلی خواهد بود.

ممکن است برخی از سازندگان روترها، به شما امکان کنترل بیشتری برای استفاده میهمانان از شبکه وایرلس را بدهند؛ مثلا می‌توانید تعداد ساعاتی را که میهمانان از اینترنت استفاده می‌کنند، محدود کنید یا حتی اجازه دسترسی آن‌ها را، فقط در ساعاتی از روز، امکان‌پذیر کنید. با اپ‌‌های زیادی که برای مدیریت موبایل در دسترس است، می‌توان کلمه عبورو کنترل دسترسی به فرکانس‌های مختلف را تغییر داد یا دسترسی میهمان در حالت Fly را در گوشی‌های هوشمند، فعال یا غیر فعال کرد.

۲ – با کنترل‌های والدین می‌توان ارتباطات را مدیریت کرد
کنترل مربوط به والدین (Parental Control)، فقط برای بازداشتن بچه‌ها از دسترسی به سایت‌های نامناسب نیست؛ بلکه در محیط‌های کوچک کاری نیز می‌توانند مفید باشند؛ مثلا سایت‌هایی هستند که در زمان کاری شرکت، نباید به آن‌ها مراجعه کرد. وندورهای روتر، استانداردهای مختلفی برای کنترل دارند؛ از بلاک کردن در سطح هر دستگاه گرفته تا سیستم‌های کنترل محتوای تمام عیار که دسترسی به سایت‌های خارجی را مدیریت می‌کنند. این قابلیت‌ها شامل اضافه کردن یک لایه بیشتر امنیتی برای محافظت از شبکه، به‌همراه امکان شناسایی بدافزار و آنتی‌فیشینگ است که کاربر می‌تواند آن‌ها را تنظیم کند.

یکی از امکانات روترهای جدید پشتیبانی از چندین فرکانس وایرلس است

۳ – مکان ذخیره خارجی اضافه کنید
آخرین نسل روترها، می‌توانند کاربر را از عذاب ذخیره داده اشتراکی رها کنند. در مدل‌های رده بالای نسل فعلی، می‌توان هارددیسک بیرونی (اکسترنال) چه USB 2.0 و چه USB 3.0 و هم‌چنین درگاه‌های ساتا (Sata) را به‌طور مستقیم به روتر وصل کرد؛ البته تمام این‌ها به مدل دستگاه بستگی دارد؛ به غیر از مپینگ (Mapping) شبکه، از چندین روش دیگر می‌توان به دیتا دسترسی داشت.

یکی از آن‌ها سرویس FTP بر پایه روتر است که می‌تواند به پوشه‌های یک درایو، به‌صورت خارجی و از طریق وب دسترسی داشته باشد. در بیشتر موارد، هر وسیله ذخیره USB از درایوهای انگشتی گرفته تا هارد دیسک‌های سیلندری، قادرند تا به روتر وصل شوند و به‌عنوان دستگاه‌های اشتراک‌گذاری فضای ذخیره، در دسترس باشند. در صورت پشتیبانی، درایو حتی می‌تواند با DLNA کار کند تا برای آن دسته از دستگاه‌های روی شبکه، به‌عنوان مدیا سرور باشد که قادرند با DLNA کار کند.

۴ – از مدیای متصل به سرورهای بکاپ‌گیری، استفاده‌های بیشتری کنید
دسته‌ای از روترهای پیشرفته و رده‌بالا هستند که به‌وسیله DLNA سرویس شناسایی را ارائه می‌دهند که می‌تواند به‌عنوان یک مدیا سرور، پیکربندی شود. از نکات جالب آن، کنترل کامل بر روی سرویس‌های صوتی و تصویری است که قرار است کجا و چه زمانی ارائه شوند.

این اپ سمت سرور می‌تواند برای مدیریت اجازه اشتراک‌گذاری فایل بر روی دستگاه‌های ذخیره خارجی نیز، استفاده شود. بعضی از سازندگان حتی بکاپ اپ را هم مهیا کرده‌اند که اجازه می‌دهد تا دستگاه ذخیره متصل شده به روتر، به‌عنوان بخشی از فرآیند پشتیبان‌گیری کلاینت، به‌صورت خودکار استفاده شود. با توجه به این‌که قیمت این دستگاه‌های ذخیره‌سازی به‌طور مرتب در حال کاهش است؛ یک شرکت کوچک می‌تواند از هارددیسک USB چند ترابایتی که به یک روتر رده ‌بالا متصل است، به‌عنوان بکاپ متمرکز استفاده کند.

۵ – گسترش ارتباطات USB، به معنی به اشتراک‌گذاری امکان پرینت است
پرینت گرفتن وایرلس چیز جدیدی نیست؛ ولی با توجه به این‌که USB خود را به‌عنوان یک استاندارد در ارتباطات و اتصالات معرفی کرده است، تقریباً هر پرینتری که به روتر وصل می‌شود، می‌تواند به یک مدل متصل به اینترنت استفاده شود. بعضی از سازندگان روترها، برای پرینترهایی که AirPrint-enabled نیستند و در زمان‌هایی که از طریق روتر، مورد دسترسی قرار می‌گیرند، پشتیبانی وایرلس را فراهم کرده‌اند. فرض کنید در خانه یا محل کار خود شدیدا سرگرم کار با آی‌فون یا آی‌پد هستید؛ در این حالت امکان پرینت از هر iDevice می‌تواند خیلی به کار بیاید.

۶ – با اولویت‌بندی روی شبکه، ترافیک را کنترل کنید
واقعا خوب می‌شد اگر می‌توانستید به راحتی، سرعت اینترنت را برای برنامه‌هایی که از درجه اهمیت بیشتری برای شما برخوردار هستند، بالا ببرید. روترهای وایرلس سال‌هاست که از کیفیت سرویس (QoS) و توسعه مالتی مدیای وایرلس (WMM) پشتیبانی می‌کنند؛ ولی در خیلی از موارد، کارآمدی واقعی این فناوری‌ها در بهترین حالت، کمی افزایش در کارایی و در بدترین حالت، به هدر رفتن تلاش زیاد در تنظیم اپ‌ها و پهنای باند است؛ اما با در نظر گرفتن این نکته، سازندگان روترها دریافتند که در شبکه، داشتن سرعتی بهینه برای برنامه‌های خاص، تبدیل به یک امر عادی و معمولی شده است.

خیلی از مدل‌های جدید روترها، به کاربر این امکان را می‌دهد تا اپ‌های خاص و دستگاه‌های خود را برای داشتن کارآیی بهینه در شبکه، تنظیم کند؛ شاید یک ادمین تصمیم بگیرد که کارآیی کامپیوترهای روی یک شبکه، خیلی مهم‌تر از گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها باشد؛ به همین دلیل، اولویت بالاتر را به PCها بدهد. شاید ادمین دیگری، اولویت را به سرویس‌های مبتنی بر ابر بدهد؛ در نتیجه در لیست او کانکشن‌هایی که مربوط به مسائل غیر کاری هستند، از اولویت پایین‌تری برخوردار خواهد بود.

وندورها، نحوه تقابل QoS و WMM را زیر نظر گرفتند و با اضافه کردن هوشمندی به آن، به فناوری‌ها امکان دادند تا در محیط بهتر و شرایط مناسب‌تری نسبت به گذشته، در کنار هم کار کنند. در گذشته، وجود یک تداخل و ناسازگاری، می‌توانست باعث سقوط کارآیی شبکه وایرلس شود.

۷ – ‌اپ‌هایی برای مدیریت موبایل
گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها آمده‌اند که بمانند. سازندگان روتر نیز با درک این موضوع، ابزارهایی ساخته‌اند که در بین دستگاه‌ها، امکان عملکرد بهتر و مدیریت مناسب‌تر موبایل را فراهم می‌کند. برخی از آن‌ها بیشتر حالت عمومی دارند، مانند اسکنرهای وایرلس که می‌توانند به‌عنوان بخشی از فرآیند نصب و مکان‌یابی روتر استفاده شوند.

مدیران شبکه قادرند تا قدرت سیگنال، تداخل در کانال و تضعیف سیگنال بر روی گوشی‌های خود را مانیتور کنند. برخی از اپ‌ها هستند که به کاربر این امکان را می‌دهند تا با جستجوی اتاق به اتاق، به دنبال پیدا کردن قدرت سیگنال باشند و به این ترتیب، آنتن‌ها برای مکان‌های مختلف تنظیم می‌شوند تا در هر محل، بالاترین کارایی را به کاربران ارائه دهند.

۸ – تنظیم روتر را جدی بگیرید
اگر به همان تنظیمات پیش‌فرض روتر بسنده کنید، قطعا همان عملکردی را خواهید دید که همیشه دیده‌اید؛ ولی اگر فقط چند دقیقه زمان صرف کنید، می‌توانید با تنظیم امکانات و ویژگی‌های پیشرفته‌ای که در اختیار شما قرار دارد، بیشترین استفاده را از روتر ببرید. این‌گونه تنظیمات رده بالا، از روتری به روتر دیگر فرق می‌کند؛ پس حتما اپ‌ها و سخت‌افزاری که روتر شما را پشتیبانی می‌کند، را در نظر بگیرید.

تابه‌حال روی آیکون شبکه در کنار ساعت ویندوز کلیک کرده‌اید؟ با کلیک روی این آیکون در ویندوزهای ویستا و 7، نام شبکه‌ای که به آن متصل شده‌اید به‌نمایش درمی‌آید.

گاهی این نام، همنام یکی از اتصالات وایرلس دستگاه شماست و گاهی نیز عبارت Internet یا .... همراه با شماره‌هایی در انتهای آن به چشم می‌خورد. این نام‌ها، عنوان پروفایلی است که ویندوز برای اتصال شبکه‌ شما در خود ذخیره کرده است.

ممکن است یک کاربر بخواهد این نام را تغییر دهد یا آن را اصلاح کند. برای مثال ممکن است چند اتصال مختلف کابلی داشته باشد و بخواهد برای هر شبکه یک نام پروفایل مجزا را به دلخواه خودش تعیین کند. مثلا برای شبکه‌ متصل به اینترنت، نام اینترنت و برای شبکه‌ داخلی عنوان اینترانت را برگزیند.

در ویندوز 7 انجام این کار با استفاده از رابط کاربری ویندوز امکان‌پذیر است، اما در ویندوز 8 و 1/8 این کار امکان‌پذیر نیست. با اجرای روش زیر در هریک از ویندوزهای ویستا، 7، 8 و 1/8 می‌توانید نام پروفایل شبکه‌ فعال در رایانه را تغییر دهید.

ویندوز ویستا و 7
1ـ روی منوی استارت کلیک کرده و به کنترل‌پانل ویندوز بروید.

2ـ از بالای سمت راست صفحه، حالت نمایش را روی Large Icons قرار داده و روی گزینه‌ Network and Sharing Center کلیک کنید.

3ـ پس از به‌ نمایش درآمدن فهرست شبکه‌ها در بخش View your active networks، روی آیکون شبکه‌ موردنظر کلیک کرده و در پنجره‌ به‌نمایش درآمده عنوان موردنظرتان را به‌جای نام فعلی وارد کنید.

4ـ با کلیک روی OK تغییرات را ذخیره و نتیجه را مشاهده کنید.

همه نسخه‌های ویندوز حتی ویندوز 9
1ـ کلیدهای Windows + R را فشار داده و پس از اجرای ابزار Run، عبارت RegEdit را در آن تایپ کرده کلید اینتر را فشار دهید.

2ـ مسیر زیر را در رجیستری ویندوز دنبال کنید:

HKEY_LOCAL_MACHINE|SOFTWARE|Microsoft|Windows NT|CurrentVersion|NetworkList|Profiles

3ـ گزینه‌ Profiles را باز کنید تا گزینه‌های داخل آن مشاهده شود. اکنون ‌باید هریک از گزینه‌های زیرشاخه‌ آن را که به‌صورت عباراتی نامفهوم است، انتخاب کنید و پس از انتخاب هر گزینه، در صفحه‌ سمت راست به‌دنبال گزینه‌ ProfileName بگردید.

4ـ پس از پیدا کردن ProfileName موردنظر، روی آن دوبار کلیک کرده و نام دلخواه خود را وارد کنید.
توجه داشته باشید در نام پروفایل از کاراکترهای غیــــرمجازی همچون | / : * ? « » | استفاده نکنید.

5 ـ‌ پس از یک‌بار راه‌اندازی مجدد سیستم‌ عامل، می‌توانید نتیجه تغییرات را مشاهده کنید.

هدفون  Revols

هدفونی که شبیه گوش می‌شود!
هدفون جدیدی تولید شده که پس از ۶۰ ثانیه شکل گوش کاربرانش را به خود می گیرد تا موسیقی گوش دادن در دراز مدت اذیت کننده نباشد.
گوش دادن به موسیقی در مترو، اتوبوس، پیاده روی یا حتی در زمان انجام کارهای روزمره تبدیل به یکی از عادات روزمره کاربران امروزی شده است. کمپانی های بسیاری در تولید و عرضه هدفون ها فعالیت دارند که این موضوع باعث می شود انتخاب هدفون مناسب از میان برندهای متفاوت کاری دشوار و سخت باشد. هدفونی که گوش را اذیت نکرده و از صدا و کیفیت خوبی نیز برخوردار باشد.

یکی دیگر از مشکلات متعدد هدفون ها را می توان در عدم تطابق آنها با گوش های کاربران دانست که کاربر پس از مدتی خسته شده و مجبور به کنار گذاشتن هدفون ها می شود. برخی از کمپانی های فناوری به تولید و عرضه هدفون های سفارشی می پردازند که می تواند بر اساس مدل و همینطور اندازه گوش کاربرانش ساخته شود اما قیمت گزاف این هدفون ها باعث شده که با استقبال چشمگیری مواجه نشده و به تولید انبوه نرسند.

هدفون Revols  به شکلی طراحی شده که می تواند با مدل گوش کاربران تطبیق پیدا کند

اکنون نسل جدیدی از هدفون ها با نام Revols عرضه شده که می تواند خدمات و قابلیت های جدیدی را در اختیار کاربرانش قرار دهد. این هدفون ها به شکلی طراحی شده اند که پس از یک دقیقه می توانند با مدل گوش کاربران تطبیق پیدا کنند.

چگونگی عملکرد  هدفون Revols بسیار ساده است. بخشی از این هدفون که با داخل گوش افراد در تماس است از جنس پلاستیک نرم و انعطاف پذیر است. زمانی که کاربران این هدفون را داخل گوش خود قرار می دهند، بخش پلاستیکی با شکل طبیعی گوش منطبق شده و به کاربران اجازه می دهد تا هدفون با اپلیکیشنی که روی اسمارت فون ها نصب می شود، ارتباط برقرار کند.

در پایان، سیگنال الکتریکی به هدفون ها ارسال شده و باعث سفت شدن و همینطور شکل پذیری بخش پلاستیکی می شود. به این ترتیب کاربران در مدت یک دقیقه ای می توانند هدفونی منطبق با گوش خود داشته باشند. این هدفون به صورت وایرلس بوده و عمر باطری آن ۸ ساعت است.

 ۷ مرحله بالا بردن امنیت شبکه‌های Wi – Fi

منظور از شبکه‌های Wi – Fi،‌‌ همان شبکه‌های Wireless یا بی‌سیم می‌باشد. شبکه‌های بی‌سیم این اجازه را به شما می‌دهند تا رایانه‌های شخصی، لپ تاپ‌ها و دستگاه‌های دیگرتان، با استفاده از سیگنال‌های رادیویی برد کوتاه، با یکدیگر در «ارتباط» باشند. با این حال، برای اینکه بتوانید یک شبکه بی‌سیم امن داشته باشید، باید یک سری تغییرات در سیستم ایجاد کرده و بعد یک بار دستگاه را خاموش روشن نمایید.

هر دستگاهی که در محدودهٔ سیگنال‌های انتقال رادیویی برد کوتاه شما وجود داشته باشند، اگر فرکانس آن دستگاه، با محدودهٔ سیگنال‌های انتقال رادیویی برد کوتاه شما یکی باشد، می‌تواند از امکانات شبکه بی‌سیم شما استفاده نماید. این صحبت به این معنی است که هر کسی با یک کامپیو‌تر و یا لپ تاپ بدون سیم، در طیف وسیعی از شبکه‌های بی‌سیم قرار بگیرد و قادر به اتصال به آن شبکه باشد. مگر اینکه شما اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از سوء استفاده دستگاههای دیگری که در محدودهٔ سیگنال‌های انتقال رادیویی برد کوتاه شما قرار دارند را انجام داده باشید.

اگر دستگاههای دیگر بتوانند به راحتی از شبکه بی‌سیم شما استفاده نمایند، پس این امکان وجود دارد که شبکه و کامپیو‌تر شما در همه یا تعدادی از موارد زیر آسیب پذیر باشند. که این موارد عبارتند از:

Freeloader : در اکثر شبکه‌های بی‌سیم برای به اشتراک گذاشتن اتصال به اینترنت، پهنای باند «Freeloader» استفاده می‌شود. در این شرایط ممکن است کسی بدون اجازه به شبکه شما متصل شده و از پهنای باند شما استفاده نماید. این کار ممکن است روی استفاده شما از پهنای باند تاثیر گذار باشد. زیرا در یک پهنای باند، هرچه کاربران بیشتری به اینترنت دسترسی داشته باشند، سهم هر کس کمتر از کل سهم پهنای باند خواهد بود یا به اصطلاح این پهنای باند بین شما و کاربران دیگر Share شده است، در نتیجه شما متوجه می‌شوید که اتصال شما به اینترنت کند شده و سرعت اینترنتتان کاهش یافته است.

معمولا خدمات اینترنت برای مصارف خانگی بر حسب مقدار داده‌ها بسیار محدود بوده و شما می‌توانید در هر ماه، حداکثر تا‌‌ همان میزان حجمی که قبلا هزینه آن را پراخت نموده‌اید دانلود کنید. حال اگر شخص دیگری بدون اجازه از امکانات «Freeloader» شما استفاده کند، این احتمال وجود دارد که حجم دانلود شما از حدی که هزینه آن را پرداخت نموده‌اید تجاوز کند و شما مجبور به پرداخت صورتحساب مقادیر اضافی داده‌های اینترنت شوید. این مشکل وقتی جدی‌تر می‌شود که یک نفر با «Freeloader» شما به اینترنت متصل شود و از آن برای ایجاد مزاحمت و یا برخی از فعالیت‌های غیر قانونی استفاده کند. در این موارد ممکن است زمانی که پلیس امنیت سایبری برای پیگیری چنین فعالیت‌هایی، منشاء اتصال به اینترنت را ردیابی می‌کند و مستقیما شما را متهم تلقی نماید.

Eavesdropper (استراق سمع) : Eavesdropper به عنوان عامل انتقال اطلاعات عمل می‌کند. گاهی ممکن است کسی با اتصال به شبکه‌های بی‌سیم به سیستمتان نفوذ کرده و تمام اطلاعات و هر آنچه هر لحظه در آن می‌گذرد را به راحتی مشاهده کند. این عمل توسط کاربر کاملا غیر قابل کشف بود و کاربر هرگز متوجه نفوذ شخص دیگری به سیستم خود نمی‌شود. باید توجه داشته باشید که «Eavesdropper» تنها به عنوان گوش دادن اطلاعات نیست. با این روش شخص به راحتی می‌تواند به اطلاعات حساس تری از شما دسترسی پیدا کند مثل؛ جزئیات حساب بانکی، شماره کارت اعتباری، نام کاربری و کلمه عبورتان که در سیستمتان ثبت شده است.

Hacking : حتی هنگامی که موارد امنیتی شبکه‌های بی‌سیم رعایت شده باشند تا زمانی که این ویژگی‌ها به درستی فعال نشده باشند هر کسی در این محدوده می‌تواند شبکه شما را هک کند. در ساختمان همهٔ شبکه‌های رو‌تر بی‌سیم، به منظور حمایت از شبکه یک سری نام کاربری و رمز عبور استاندارد وجود دارد. در این شرایط یک هکر می‌تواند با استفاده از لیستی از نام کاربری و کلمه عبور استاندارد، به دستاوردهای شما دسترسی پیدا کند. یعنی هکر می‌تواند از طریق شبکه، به هر یک از مواردی که در کامپیو‌تر شما وجود دارد دسترسی داشته باشد – حتی بدون هیچ مشکلی می‌تواند وارد فایروال شما شود؛ زیرا او به شبکه شما متصل شده است و در منطقه مورد اعتماد و محرمانه سیستمتان حضور دارد.

تجهیزات شبکه بی‌سیم، این امکان را برای شما فراهم می‌کند که سیستم و شبکه‌تان را در برابر این تهدیدات، که به طور پیش فرض بیان شده‌اند، محافظت کند. این به این معنی است که شما باید پیکربندی شبکه خود را به یک شبکه بی‌سیم امن تغییر دهید.

چگونه شبکه‌های بی‌سیم را ایمن کنیم؟

به طور کلی تمام تجهیزات بی‌سیم به عنوان 802.11 مشخص شده‌اند و این از جمله ویژگی‌های استانداردی است که به عنوان یک رمزگذاری استاندارد، به منظور کنترل، در دسترس هر یک از تولید کنندگان می‌باشد تا بتوانند از راه‌های مختلف آن را کنترل کرده و یا به آن دسترسی داشته باشند. این به این معنی که به شما توصیه می‌کنند مراقب شبکه خود باشید. این عمل کمی فنی و اجرائی است، چرا که این‌ها فقط می‌توانند به شما بگوید چه کاری را انجام دهید و یا چه کاری را انجام ندهید. پس شما باید کتابچه راهنمای کاربر و یا فایل‌های راهنمایی را که همراه با تجهیزات به شما ارائه می‌دهند، ببینید و بخش مربوط به روش امن ساخت شبکه بی‌سیم را مطالعه نمایید.

استفاده از رمزگذاری در امنیت شبکه:

این شالوده هر شبکه بی‌سیم امن می‌باشد و بدان معنی است که تنها داده‌هایی می‌توانند از شبکه بی‌سیم عبور کنند که از سیستم صحیح رمزگذاری استفاده کرده و کلمه عبور صحیح به منظور رمزگشایی را داشته باشند. در حال حاضر سه روش رمزگذاری برای شبکه‌های بی‌سیم وجود دارد که معمولا توسط علامت‌های اختصاری مشخص می‌شوند.
این سه روش را به اختصار: WPA2، WPA - PSK و WEP می‌باشند.

برای هر شبکه بی‌سیم فقط یک روش از سه روش می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. یعنی باید همه تجهیزات روی شبکه، این قابلیت را داشته باشند. به عنوان مثال WPA۲ جدید‌ترین روش رمزگذاری است که اخیرا مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر شما به تازگی جدید‌ترین مدل رایانه‌های شخصی، لپ تاپ و یا دستگاه شبکه‌تان را تهیه کرده باشید، احتمالا قادر به استفاده از روش WPA - PSK نخواهید بود. WPA - PSK بهترین روش بعدی است که در اکثر سخت افزار‌ها در دسترس است. اگر شما از دستگاهها و کارت‌های شبکه قدیمی‌تر استفاده می‌کنید، در
می‌یابید که فقط می‌توانید از روش رمرگذاری WEP استفاده نمایید. هر روش نیاز به یک «کلید واژه» دارد (یک کلمه یا عبارت که به عنوان رمز و یا پسورد استفاده می‌شود). مطمئن شوید آن کلمه یا عبارتی را که مورد استفاده قرار داده‌اید، کسی نمی‌تواند به راحتی حدس بزند.

تنظیم زیرساخت‌های شبکه به عنوان نقطه دسترسی:

این نوعی اتصال «موقت» و یا «نظیر به نظیر» است و به این معناست که دستگاههای شبکه مانند رایانه‌های شخصی و لپ تاپ می‌تواند به طور مستقیم و با رفتن به یک نقطه دسترسی با یکدیگر در اتصال باشند. در این حالت شما کنترل بیشتری بر دستگاههای متصل به هم خواهید داشت، اگر شما از تنظیم زیرساخت‌های نقطه دسترسی، برای شبکه‌های بی‌سیم امن‌تر استفاده کنید.

یک نام مبهم برای شبکه انتخاب کنید:

این نکته مهم برای داشتن یک شبکه بی‌سیم امن است که احتمالا در حدود ۹۹ ٪ از کاربران خانگی از آن یا بی‌اطلاع هستند و یا از آن استفاده نمی‌کنند. اصطلاح فنی آن برای شبکه‌های بی‌سیم SSID نامیده می‌شود. SSID یک پیش فرض است که معمولا نام و مدل رو‌تر بی‌سیم و یا ارائه دهنده اینترنت را به شما می‌دهد به عنوان مثال NetgearDG۸۳۴G یا Sky۹۰۹۱.
اگر شما SSID شبکه خود را بردارید، هک کردن شبکه‌تان بسیار آسان می‌شود پس عاقلانه این است که خیلی زود، بعد از راه اندازی شبکه، SSID خود را تغییر دهید. استفاده از آدرس ایمیل، خانه و نام و نام خانوادگی به عنوان SSID جزء مواردی هستند که معمولا خیلی آسان حدس زده می‌شود. پس تحت هیچ شرایطی از این دست کلمات استفاده نکنید.

جلوگیری از انتشار SSID:

این نکته که دست به دست در NO۳ وجود دارد، برای ایجاد یک شبکه بی‌سیم امن‌تر است. این به این معنی است که هر کسی که تمایل دارد به شبکه بی‌سیم متصل شود باید SSID را (به عنوان مثال نام شبکه) بداند.

تغییر نام و رمز عبور کاربری اولیه:

در رو‌تر بی‌سیم فراموش نکنید که نام و رمز عبور کاربری را تغییر دهید. با این کار شبکه بی‌سیمتان امن‌تر خواهد شد. سعی کنید در ID کاربریتان admin دشواری داشته باشد طوری که به راحتی حدس زده نشود. برای این منظور از یک رمز عبور قوی استفاده کنید، رمزی که شامل حرف و اعداد باشد.

هر زمان که نمی‌خواهید از شبکه استفاده کنید سیم برق رو‌تر بی‌سیم را بکشید:

در خانه (یا دفتر) هر زمان که نمی‌خواهید از شبکه استفاده کنید سیم برق رو‌تر بی‌سیم را بکشید. این نیز ایده بسیار خوبی است. با این روش تنها زمانی شبکه می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد که دستگاه روشن باشد و اجازه استفاده از شبکه را بدهد. برای مثال، اگر شما بخواهید رو‌تر بی‌سیم دفتر کارتان را در پایان هر روز، قطع کنید، بنابراین شما به آن‌ها اجازه می‌دهید که تنها بین ساعت مثلا 7:30 AM تا 5:30 PM ارتباط در مجموعه‌تان برقرار باشد.

استفاده از فیلتر مک:

اگر رو‌تر بی‌سیم و یا نقطه دسترسی شبکه‌تان به شما اجازه دهد تا به راحتی مک فیلتر را به آن بیفزایید؛ با این کار می‌توانید با ایجاد یک لایه، شبکه‌های بی‌سیم خود را امن‌تر کنید. هر کارت شبکه (روی هر دستگاه، رایانه شخصی و لپ تاپ که به یک شبکه متصل می‌شود، کارت شبکه نصب شده است) دارای کد منحصر به فرد، به نام «Mac Address» می‌باشد.
در ویندوز XP شما می‌توانید با راست کلیک کردن روی Network Connection به شبکه MAC را ببینید، و تب Status و سپس Support را انتخاب کنید. و بعد در پنجره Support بر روی گزینه Details کلیک کنید. آنگاه کد برچسب physical address کد MAC است که مربوط به دستگاه اتصال شبکه می‌باشد، مشاهده خواهید نمود. اطمینان حاصل کنید که شبکه‌های بی‌سیمی که شما برای اتصال انتخاب کرده‌اید دارای آدرس اتصال LAN‌های مختلف می‌باشد. در اکثر روترهای بی‌سیم و یا نقاط دسترسی، MAC به شما این اجازه را می‌دهد که لیست کدهای MAC را که مایل به استفاده از شبکه در آن هستید را مشاهده نمایید. این به این معنی است که به هر کامپیو‌تر و یا لپ تاپ که می‌خواهید به شبکه متصل شود باید اجازه دسترسی به آن اعطا شود.
اگر شما بتوانید به تمام این هفت مورد راهنمایی عمل کنید، آنگاه شما یک شبکه Wi-Fi (بی سیم) بسیار امن خواهید داشت.

پاکسازی رمزهای ذخیره شده وای فای

یکی از امکانات بسیار خوب سیستم‌عامل ویندوز، به‌خاطر سپردن اطلاعات مربوط به اتصالات شبکه بخصوص اتصالات بی‌سیم است. به کمک این قابلیت شما فقط یک‌بار رمز شبکه وایرلس خود را در ویندوز وارد کرده و در اتصالات بعدی بدون نیاز به وارد کردن رمزعبور، به شبکه‌ موردنظر متصل می‌شوید.

این قابلیت برای همه کاربران مفید است، اما گاهی ممکن است به دلایل متعدد، نیازمند پاکسازی رمزهای ذخیره شده اتصالات شبکه در ویندوز باشید. به‌عنوان مثال چنانچه رمز شبکه‌ وای ـ فای خود را تغییر دهید با کلیک روی پروفایل شبکه برای اتصال به شبکه‌ وای ـ فای، ویندوز با رمز ذخیره شده‌ قبلی تلاش می‌کند به شبکه‌ موردنظر متصل شود و به‌دلیل تطابق نداشتن رمز با رمز فعلی، عملیات اتصال صورت نمی‌گیرد.

در این شرایط مجبورید پروفایل ذخیره شده از شبکه‌ را حذف کنید تا بتوانید دوباره برای وارد کردن رمز و ذخیره اطلاعات جدید اقدام کنید.در ویندوز 7 انجام این کار با ورود به Network & Sharing Center امکان‌پذیر است، اما کاربران ویندوز 8 و ویندوز 8.1 برای انجام این کار با مشکلاتی مواجه هستند. اگر شما نیز کاربر این نسخه از سیستم‌عامل ویندوز هستید، می‌توانید با استفاده از روش زیر برای حذف پروفایل شبکه در ویندوز 8 و 8.1 اقدام کنید:

ویندوز 8
1 ـ ابتدا روی آیکون شبکه از پایین سمت راست نوار وظیفه (کنار ساعت ویندوز) کلیک کنید تا فهرست شبکه‌های وایرلس در اختیار شما قرار گیرد.

2 ـ روی نام شبکه‌ موردنظر کلیک راست یا کلیک چپ ماوس را فشار داده و چند لحظه نگه دارید تا منویی نمایش داده شود.

3 ـ از منوی به‌نمایش درآمده گزینه‌ Forget this network را کلیک کنید.

ترفندهای ویندوز 8.1

ویندوز 8.1
در برخی نسخه‌های ویندوز 8.1 (با توجه به استفاده از به‌روزرسانی‌های ارائه شده) امکان استفاده از کلیک راست روی نام شبکه یا دسترسی به منوی موردنظر با نگه‌داشتن ماوس وجود ندارد. در این نسخه‌ها می‌توانید از روش‌های دیگری کمک بگیرید که شما را با آنها آشنا می‌کنیم:

روش اول
1ـ روی آیکون شبکه کنار ساعت ویندوز کلیک و از فهرست شبکه‌های موجود، شبکه‌ موردنظر را انتخاب کرده و گزینه‌ Connect را فشار دهید.

2 ـ همان‌طور که انتظار می‌رود عملیات اتصال با شکست مواجه می‌شود، اما در پنجره‌ نمایش شکست در اتصال، گزینه‌ Forget network نیز به چشم می‌خورد. با کلیک روی این گزینه می‌توانید پروفایل موردنظر را حذف کنید.

روش دوم
1 ـ نشانگر ماوس خود را به بالا یا پایین سمت راست صفحه‌نمایش برده و کمی صبر کنید تا نوار Charm نمایش داده شود.

2ـ ابتدا گزینه‌ Settings و در ادامه Change PC settings را کلیک کنید.

3ـ در نوار تنظیمات سیستم، روی Network کلیک کرده و پس از مراجعه به بخشConnections، در سمت راست گزینه‌ Wi-Fi را پیدا و روی لینک Manage known networks کلیک کنید.

4 ـ فهرستی از پروفایل‌های ذخیره شده در ویندوز برای شما به‌نمایش درمی آید که می‌توانید با کلیک روی هرکدام از آنها و انتخاب گزینه ‌ Forget، پروفایل ذخیره شده را حذف کنید.