هنر عکاسی نجومی (بخش ۱)

نوشته‌ی: مارک گی (Mark Gee)

ترجمه‌ی: سمیرا صحرانورد

به دنیای زیبای عکاسی نجومی خوش آمدید. من سفر خود را حدود ۵ سال پیش با دیدن این عکس‌های حیرت‌آور از آسمان پرستاره آغاز کردم که به عنوان بخشی از رقابت عکاس نجومی سال منتشر شده بودند. از آن زمان به بعد، من ساعات زیادی را زیر آسمان گذرانده‌ام تا توانایی‌هایم را در یکی از انواع عکاسی که عموماً همه در آن شکست می‌خورند، ارتقا ببخشم و فکر نمی‌کنم هیچ‌گاه بتوانم مهارت‌هایی عالی کسب کنم، چراکه هرگاه بیرون میروم خود را در حال یادگیری می‌بینم.

برنامه‌ریزی، صبوری و سماجت نام این بازی است. به من اعتماد کنید، بعضی از شات‌های برنامه‌ریزی شده‌ی من یک سال زمان برده تا به نتیجه رسیده‌اند. موانع همیشگی و ثابت، از آب‌وهوای بد و زمان‌بندی نامناسب گرفته تا لغزش و خرابی تجهیزات، همه‌ی این‌ها این حرفه را به حرفه‌ای خسته‌کننده تبدیل می‌کند. اما درآخر، بعد از تمام شکست‌ها، وقتی شات را به موقع ثبت می‌کنید، آن‌گاه به یکی از باارزش‌ترین و ثمربخش‌ترین انواع موجودِ عکاسی تبدیل می‌شود.

سایه‌ی ماه یک سال زمان برد تا به نتیجه‌ی مناسب برسد. من تلاش‌های ناموفق زیادی داشتم. اما در انتها، نتایج بهترین ارزش را داشت.

انواع عکاسی نجومی :

انواع زیادی از عکاسی نجومی وجود دارد که می‌توانید دنبال کنید؛ مثل: 

اعماق فضا: عکس‌هایی که با استفاده از تلسکوپ از اجرامی که فراتر از منظومه‌ی خورشیدی ما قرار دارند تهیه می‌شوند. این‌ها همان عکس‌های خیره‌کننده‌ای هستند که شما از کهکشان‌های دوردست و سحابی‌ها می‌بینید. این نوع از عکاسی نجومی بسیار تکنیکی است و سخت‌ترین نوع آن محسوب می‌شود.

منظومه‌ی خورشیدی: این‌ها عکس‌هایی از سیارات، قمرها و خورشیدِ منظومه‌ی خورشیدی خودمان هستند و عکس‌ها بیشتر با تلسکوپ گرفته می‌شوند اما نصب لنزهای غول‌پیکرِ تِله‌فوتو بر دوربین‌های DSLR هم می‌تواند نتیجه‌ی خوبی داشته باشد.

عکاسی نجومی با میدان دید باز: این نوع عکاسی با استفاده از دوربین‌های DSLR و لنزهایی با میدان دید باز مانند لنزهای واید (wide-angled lens) انجام می‌شود. این عکس‌ها شامل آسمانی پرستاره یا رد ستارگان برفراز منظره‌ای زمینی می‌شوند. این دردسترس‌ترین نوع عکاسی نجومی ‌است و من می‌خواهم به شما در این رابطه آموزش بدهم.

عکاسی نجومی گذر زمان (Time-Lapse) : این نوع عکاسی ادامه‌ی عکاسی با لنزهای زاویه باز است. تنها تفاوت این است که نوردهی‌های طولانی‌تری در گذر زمان می‌گیرید و سپس فریم‌ها را ترکیب می‌کنید تا ویدئوی مرور زمان را تهیه کنید. مشابه همین تکنیک برای عکس‌های رد ستاره به‌کاربرده می‌شود. عکاسی با میدان دید باز با دوربین DSLR و لنزهای واید انجام می‌شود که منظره‌های زمینی و آسمان شب را تلفیق می‌کند.

راهنمای ابزار

در دنیای مدرن عکاسی دیجیتال، عکاسی میدان ‌دید باز اکنون دردسترس همه است. از ابزار تمام آن‌چه نیاز دارید، یک دوربین مدرن DSLR با توانایی خوب در نور کم، لنزی پرسرعت و سه‌پایه‌ای محکم است. این ابزارها به شما این توانایی را می‌دهندکه عکس‌هایی با کیفیت از آسمان شب بگیرید.

در کنار این ابزارها می‌توانید موارد دیگری را هم به توشه‌ی خود اضافه کنید که توانایی انجام کارهای بیشتری به‌شما می‌دهند، مانندفاصله‌سنج(intervalometer) که در تهیه‌ی تایم‌لپس(فیلم‌های مرور زمان) و رد ستاره‌ کمک می‌کند. درست است که شما می‌توانید از ابزارهای دیگری مانند پایه‌ی‌ استوایی که چرخش آسمان شب را دنبال می‌کند و پایه‌ی استوایی دوربین برای عکاسی پانوراما استفاده کنید اما ابتدای کار به چنین ابزارهایی نیاز ندارید و ما فعلاً  فقط بر اصول تمرکز می‌کنیم.

دوربین‌های DSLR دوربین‌های تک لنزی انعکاسی کاراییِ خوبی در نورِ کم دارند و برای عکاسی نجومی مناسب‌اند. به‌طور ایده‌آل همان‌طور که به بیشترین فضای سِنسور نیاز دارید تا بتوانید بیشترین مقدار ممکن نور را جمع‌آوری کنید، به دوربین‌هایی با سِنسور فول‌فریم مانند Canon 5d MkII و MkIII و  Canon 6D یا  Nikon D600 نیز احتیاج پیدا می‌کنید. همچنین می‌توانید با استفاده از Canon 7d یا Nikon D7100 به نتایج مناسبی برسید که البته برای خرید آن‌ها به بودجه‌ای بیش از بودجه‌ی لازم برای دوربین‌های فول‌فریم نیاز دارید.

لنزها : وقتی از ستارگان عکاسی می‌کنید به دوربینی با دهانه‌ی بزرگ نیاز دارید که بیشترین نور ممکن را جمع‌آوری کند. به‌طور ایده‌آل بیشترین دهانه f/2.8 مطلوب است اما شما می‌توانید با لنزf/4.0  هم به نتایج خوبی برسید. متأسفانه، هرچه دهانه‌ی لنز بزرگ‌تر باشد، قیمت آن گران‌تر است اما شما می‌توانید لنزهای مناسب بسیار ارزان‌تر از لنزهای متعلق به‌ کانن و نیکون تهیه کنید. نکته‌ی خوب در عکاسی نجومی این است که تنها از فوکوس دستی استفاده می‌کنید بنابراین لنزی مانند Rokinon 14mm Ultra Wide-Angle f/2.8 لنزی با قیمتی مناسب است.  تا زمانی که میزان فاصله‌ی کانونی برایتان بسیار مهم است درمحدوده‌ی بسیار گسترده بمانید. لنز۱۴ میلی‌متری که استفاده می‌کنم مانند اسب بارکش من در عکاسی نجومی است. گاه‌و‌بی‌گاه هنگامی‌‌که می‌خواهم عکس‌های پانوراما بگیرم از لنز با فاصله‌‌ی کانونی ۲۴ میلی‌متری استفاده می‌کنم.

سه‌پایه: شاید باور نکنید، اما سه‌پایه‌ یکی از مهم‌ترین ابزارهایی است ‌که برای عکاسی نجومی به آن نیاز دارید. دوربین روی سه‌پایه‌ای محکم مانند سنگی جامد در مواقعی که با نوردهی‌ در محدوده‌ی۱۰تا۳۰ ثانیه مواجه می‌شوید، سرجای خود قرار می‌گیرد. بنابراین خیلی مهم است که سه‌پایه‌ای محکم داشته باشید که دوربین را محکم سرجای خود نگه‌دارد. من از سه‌پایه‌ای استفاده می‌کنم که برای دوربین‌های فیلم‌برداری ساخته شده است زیرا بسیار محکم‌اند و وزن سنگین‌تری نسبت‌به سه‌پایه‌های معمول در عکاسی دارند.