فرض کنید باوجود گرانی وسایل دیجیتال، یک هارد تمیز و براق SSD خریده‌اید، حالا قصد دارید اطلاعات قبلی خود را بدون نصب دوباره ویندوز و تمام برنامه‌ها حفظ کنید. برای این کار می‌توانید از هارد قدیمی خود روی هارد جدید یک کلون بگیرید (شبیه‌سازی کنید). کلون کردن یک هارد با بک‌آپ گرفتن تفاوت آشکاری دارد.

مهم‌ترین تفاوت این است که در کلون گرفتن تمام برنامه‌ها و سیستم‌عامل شما مانند قبل بدون هیچ تغییری در اختیارتان قرار می‌گیرد. به‌عبارت بهتر، در روش بک‌آپ حجم اطلاعات بسیار زیادتر از روش کلون کردن است و از طرفی ویندوز اجازه نمی‌دهد همه موجودی کپی گرفته شود، اما با شبیه‌سازی، کل ویندوز را از نو و با تمام مزایا و مشکلات قدیمش روی هارد جدید خواهید داشت.

عده‌ای مخالف شبیه‌سازی هارد هستند، زیرا در این روش از سیستم‌عامل خود یک IMAGE می‌گیرید و همان سیستم‌عامل قدیم را دوباره بارگذاری می‌کنید. این سیستم‌عامل ممکن است مدت زیادی عوض نشده و درنتیجه حاوی بدافزارها باشد. درضمن بعد از شبیه‌سازی هارد به کمک برنامه‌هایی که در ادامه معرفی می‌کنیم، کاربر مجبور می‌شود، فقط از همان سیستم‌عامل قبلی استفاده کند.

به‌معنای ساده‌تر، بعد از شبیه‌سازی یک هارد، تغییر و مهاجرت از ویندوز ۷ به ویندوز ۸ کار نشدنی یا بسیار سختی است. در این مطلب قصد داریم با سه روش ساده و مناسب برای کاربران خانگی شبیه‌سازی را انجام دهیم. البته قبل از انجام این کار توصیه می‌کنیم از اطلاعات خود بک‌آپ تهیه کنید، زیرا شاید اواسط کار اشتباهی رخ دهد یا برق برود، آن‌گاه شما می‌مانید و اطلاعات محو شده‌تان.

نکته: فراموش نکنید یک هارد دو ترابایتی روی یک هارد 256 گیگابایتی کلون نمی‌شود. پس ظرفیت هارد قدیم و جدید را یکسان انتخاب کنید یا دست‌کم بخش‌هایی را برای شبیه‌سازی انتخاب کنید (این کار در روش سومی که به شما معرفی شده امکان‌پذیر است) که به اندازه ظرفیت هارد جدیدتان باشد.

Samsung Data Migration

ابتدا دو هارد را به یک سیستم وصل کنید. هارد جدید باید به دومین پورت هارد در مادربورد وصل شود. اگر مادربورد شما چنین جایی را ندارد، دو راه بیشتر ندارید؛ یا از دو سیستم مجزا استفاده کنید یا با مبدل USB که براحتی در بازار یافت می‌شود، زمینه انجام این کار را فراهم کنید. حال برنامه Samsung Data Migration را از لینک زیر دانلود کنید:

http://goo.gl/c3s00A

بعد از اجرای آن و کلیک روی accept از شما در مورد آپدیت کردن برنامه پرسیده می‌شود که توصیه می‌کنیم این کار را انجام دهید. نگران حجم اینترنت خود نیز نباشید، به‌روزرسانی این برنامه حجم چندانی ندارد. بعد از آپدیت و نصب، برنامه را اجرا کنید.

همان‌طور‌که گفته شد حواستان باشد targer disk حتما باید یک هارد SSD سامسونگ باشد و source disk می‌تواند هر درایوی از هر نوع هاردی باشد. حال براحتی با کلیک روی دکمه استارت، عملیات کلون یا همان شبیه‌سازی آغاز می‌شود. بعد از اتمام عملیات که کمی زمانبر است، رایانه را ری‌استارت کرده و از هارد جدید با اطلاعات قبلی لذت ببرید.

Macrium Reflect
این روش برای انواع هاردها مناسب است. مانند روش قبل هر دو هارد را وصل کنید. با ورود به لینک http://goo.gl/yE7Nvw (لینک حساس به حروف بزرگ و کوچک) و با کلیک روی دکمه سبز رنگ برنامه را دانلود کنید. پس از اجرای برنامه روی clone this disk کلیک کنید. حال می‌توانید هاردهای مبدا (source)و مقصد (target) را مشخص کرده و مانند راه‌حل قبل با فشار دکمه استارت و کمی صبر کردن، هارد خود را کلون کنید.

برنامه Macrium Reflect نسبت به روش اول کامل‌تر است و علاوه‌بر کلون کردن، قابلیت‌های دیگری نیز دارد. یکی از این قابلیت‌ها توانایی IMAGE گرفتن از هارد است که در منوی backup task قرار دارد. همچنین می‌توانید یک برنامه روی سی‌دی یا فلش بسازید تا هنگامی که هارد شما مشکل پیدا کرد، بتوانید از آن برای احیا و بازیابی داده‌ها استفاده کنید.

این قابلیت گاهی بسیار حیاتی است، مثلا زمانی که هارد شما خراب شده، بالا نمی‌آید و نمی‌دانید چگونه و از کجا سیستم را بوت کنید، برای دسترسی به این گزینه به منوی other tasks در گزینه create bootable rescue media رجوع کنید.

Acronis True Image WD Edition Software
قبل از استفاده از این نرم‌افزار باید بدانید این برنامه فقط برای درایوهای وسترن دیجیتال کار می‌کند. برنامه را از لینک http://goo.gl/dVkmpJ (لینک حساس به حروف بزرگ و کوچک) دانلود و پس از نصب و اجرای برنامه گزینه clone disk را انتخاب کنید. سپس بین دو قابلیت کلون به‌صورت خودکار یا دستی یکی را انتخاب کنید.

گزینه خودکار تمامی اطلاعات شما را اعم از تمام برنامه‌ها و سیستم‌عامل نصب شده روی هارد قدیمی کلون‌سازی می‌کند، اما قابلیت کلون به‌صورت دستی این امکان را به شما می‌دهد که خودتان تائید کنید کدام اطلاعات روی هارد جدید کلون شود.

بعد از انجام این مرحله باید مثل راه‌حل‌های قبلی source disk و destination disk (که دقیقا همان target disk در راه‌حل‌های پیشین است) را انتخاب کنید. بعد از مدت زمان کمی سیستم را ری‌استارت کنید تا کلون‌سازی شما با موفقیت به پایان برسد.

دیگر راه‌حل‌ها
روش‌های متعددی برای شبیه‌سازی هاردهای قدیم روی هارد جدید وجود دارد، ولی این سه راه‌حل به‌دلیل ساده بودن به کاربران خانگی توصیه می‌شود. برنامه‌هایی مثل GPARTED یا CLONEZILAA که به‌صورت فایل ISO (درایو مجازی) هستند و باید روی سی‌دی رایت شوند نیز توانایی شبیه‌سازی هارد را دارند، اما فرآیند طولانی و پیچیده‌تری دارد که برای کاربران خانگی دشوار است. علاوه‌بر نرم‌افزارهایی که اشاره شد، برنامه‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌توان از آنها برای این کار بهره گرفت. برای مثال برنامه Seagate disc wizard برای درایوهای مدل سیگیت استفاده می‌شود.

خرید رایانه جدید مانند خودروی نو نیست که سوئیچ را بچرخانید، پا را روی پدال فشار دهید و حرکت! باید وقتی برای اولین بار رایانه‌ نو خود را روشن می‌کنید، کارهای ساده و کوچکی را انجام دهید تا بهتر، سریع‌تر و ایمن‌تر کار کند.

1. به‌روز رسانی
اولین گام، به‌روزرسانی است. ابتدا رایانه خود را به اینترنت متصل و بعد کنترل پنل ویندوز را باز کرده و به مسیر System and Security»Windows Update»Check for Updates بروید. خود سیستم‌ به‌روزرسانی‌ها را جستجو می‌کند. پس از یافتن به‌روزرسانی‌ها، آنها را دانلود و نصب کنید. سپس رایانه خود را ری‌استارت کرده و دوباره این کار را انجام دهید تا چک کردن به‌روزرسانی‌ها تمام شود.

ویندوز در دفعات بعد به‌روزرسانی‌های جدید را دانلود و نصب می‌کند، مهم این است از این مرحله سربلند بیرون بیایید. البته فراموش نکنید این فقط درباره نسخه‌های اصلی ویندوز است و نمی‌توانید نسخه‌های قفل شکسته‌ای را که روی رایانه‌ خود نصب کرده‌اید، به این روش به‌روزرسانی کنید. برای به‌روز‌رسانی نسخه‌های قفل‌ شکسته باید سراغ پچ‌هایی بروید که در سایت‌های متفرقه قرار می‌گیرد. البته استفاده از آنها هم خطرناک است و امنیت دستگاه شما را پایین می‌آورد.

2. اول ایمنی، بعد کار
با این‌که همراه ویندوز یک دیوار دفاعی ارائه می‌شود و مثلا ویندوز 8 همراه Windows Defender عرضه شده، اما سیستم شما کاملا ایمن نیست، بلکه روی رایانه حتما باید آنتی‌ویروسی نصب شود. با انتخاب و نصب هرکدام از آنها که مناسب شماست، از نفوذ بدافزارها و ویروس‌ها به سیستم خود جلوگیری کنید.

3. نصب مرورگر دلخواه
گام بعدی، نصب مرورگر دلخواه است تا با آن وبگردی کنید. پس اگر با اینترنت اکسپلورر احساس راحتی نمی‌کنید، مرورگرهای متداول دیگری مانند کروم، فایرفاکس، سافاری و اپرا را امتحان کنید. خوشبختانه تمام این مرورگرها آخرین نسخه نرم‌افزارشان را به‌صورت رایگان روی سایت‌خود قرار می‌دهند تا دانلود و استفاده کنید.

4. تمیز کردن رایانه
این مرحله اختیاری است. اگر خود ویندوز رایانه را نصب کرده‌اید، می‌توانید از آن صرف نظر کنید، اما رایانه‌هایی که همراه با سیستم‌عامل فروخته می‌شود، معمولا روی خود تعدادی نرم‌افزار اضافه دارد. پس می‌توانید بعد از خریداری از دست این نرم‌افزارها خلاص شوید و رایانه خود را تمیز کنید. برای این‌کار باید سراغ گزینه Add or Remove Programs در کنترل پنل بروید و نرم‌افزارهای اضافی را پاک کنید. مراقب باشید به اشتباه یک درایور یا نرم‌افزار حیاتی را پاک نکنید.

راه دیگر این است که با دانلود و نصب نرم‌افزار PC Decrapifier رایانه خود را اسکن و فایل‌های بی‌کاربرد را پاک کنید. با این ابزار خیلی سریع‌تر از این‌که به‌واسطه کنترل پنل این کار را انجام دهید، به هدف می‌رسید و اگر نرم‌افزار اشتباهی ‌را انتخاب کردید، PC Decrapifier به شما اخطار می‌دهد با مشکل روبه‌رو نشوید.

نرم‌افزار رایگان PC Decrapifier را می‌توانید از آدرس http:‌/‌‌/‌bit.ly‌/‌1G6taoE با حجم90/1 مگابایت سازگار با ویندوز 7 و 1‌/‌8 دانلود کنید. پس از نصب و راه‌اندازی با صفحه‌اصلی نرم‌افزار روبه‌رو می‌شوید که یک دکمه بزرگ به نام Analyze دارد. با کلیک کردن روی آن، کار نرم‌افزار شروع می‌شود.

5. نصب درایورها
در نسخه‌های قبل از ویندوز ۷ یکی از پردردسرترین کارها پس از خرید و راه‌اندازی یک رایانه، فعال کردن درایور‌های آن بود؛ زیرا شما باید بیشتر سخت‌افزارها را جداگانه به ویندوز شناسانده و درایور‌های هر کدام را نصب می‌کردید. اما اکنون که بیشتر رایانه‌های ویندوزی از نسخه ۷ و بالاتر از آن استفاده می‌کنند، این مشکل کمتر شده و غیر از یک یا دو مورد، بیشتر سخت‌افزارها به‌صورت خودکار شناسایی می‌شوند.

رایانه شما بدون این درایورها نیز می‌تواند کار کند، اما صرف نظر کردن از نصب درایورها اشتباه است؛ زیرا قدرت اصلی دستگاه شما هیچ‌وقت نمایان نمی‌شود و سرعت دستگاه نیز تا حدود زیادی کاهش می‌یابد.

کارت گرافیک یکی از همان سخت‌افزارهای است که معمولا به‌صورت خود‌کار نصب نمی‌شود. برای مثال برای انجام کار با نرم‌افزارهای گرافیکی و بازی با گیم‌های رایانه‌ای یا حتی دیدن فیلم‌هایی با کیفیت بالا حتما باید درایورهای کارت گرافیک را نصب و به‌روزرسانی کنید.

6. تهیه نسخه پشتیبان
این کار باعث می‌شود هروقت و به هر دلیلی قصد نصب دوباره ویندوز را داشتید، آن را در کوتاه‌ترین زمان ممکن و براحتی نصب کنید. بنابراین باید یک کلون یا ایمیج از هارددرایو اولیه خود بگیرید و آن را در هارددرایو دیگری ذخیره کنید. با این کار می‌توانید در هر زمانی از بوت‌آپ ویندوز خود با بازگرداندن نسخه پشتیبان، ویندوز جدیدی داشته باشید.

فرق بین کلون و ایمیج این است که کلون، کپی دقیقی از هارددرایو شما در درایو دیگری ایجاد می‌کند و برای انجام آن نیز به دو هارددرایو یکی برای مبدا و دیگری برای مقصد نیاز دارید. اما ایمیج را می‌توانید روی یکی از درایو‌های هارد مانند درایو D بگیرید و در زمان لازم از آن استفاده کنید. نرم‌افزارهای زیادی مانند Macrium Reflect Free، Drive Image -R و EaseUS Todo Backup برای گرفتن کلون‌ها و ایمیج‌ها وجود دارد.

آموزش حذف پوشه های مجموعه Library در پنجره This PC

هنگامی که پنجره This PC یا به اصطلاح "My Computer" را در ویندوز ۱۰ باز می کنید، به غیر از فهرست درایور های هارد دیسک و دیسک نوری یکسری پوشه های دیگر به عنوان مجموعه Library که شامل پوشه های Desktop , Documents , Downloads و … هستند نیز مشاهده می کنید.

وجود این پوشه ها می توانید دسترسی شما را به مکان های مورد نظر آسان کند، اما اگر فکر می کنید که وجود پوشه های مجموعه Library جز شلوغ کردن محیط This PC کاربرد دیگری ندارند، برای حذف این پوشه ها در ادامه با ترفندها همراه باشید.

برای حذف پوشه های مجموعه Library از محیط This PC، روش های متعددی وجود دارد که راحت ترین این روش ها استفاده از یک ابزار کم حجم به اسم This PC Tweaker می باشد.

برنامه This PC Tweaker این امکان را به شما می دهد که تنها با چند کلیک ساده پوشه های مذکور را حذف کنید. همچنین با استفاده از همین برنامه می توانید دیگر پوشه های کامپیوتر خود را اضافه کرده و یا تنظیمات را به حالت اولیه بازگردانی کنید.

برای شروع کار، ابتدا This PC Tweaker را دانلود کنید.
سپس فایل دریافت شده را از حالت فشرده خارج کرده و بسته به نوع ویندوز خود برنامه This PC Tweaker را اجرا کنید.

اکنون در برنامه، پوشه های مجموعه Library را انتخاب کرده و برای.حذف بر روی گزینه Remove Selected کلیک کنید.

ترفندهای ویندوز 10

با انجام عمل بالا، پوشه های مورد نظر حذف خواهند شد و محیط This PC شما به صورت زیر نمایش داده می شود.

نکات برنامه This PC Tweaker:
۱- برای بازگردانی تنظیمات به حالت اولیه.گزینه Restore Defaults را انتخاب کنید.

۲- برای افزودن پوشه های دیگر به محیط This PC از گزینه Add Custom Folder استفاده کنید.

هاردديسك‌هاي بزرگ‌تر از دو ترابايت را نمي‌توان به شيوه معمول، يعني استفاده از دستور fdisk پارتيشن‌بندي كرد. براي اين كار بايد سراغ فرمت ديگري به نام GPT رفت. اگر از دستور fdisk براي پارتيشن‌بندي هاردديسك‌هاي بزرگ‌تر از دو ترابايت استفاده كنيم، با پيغام زير روبه‌رو خواهيم شد.

# fdisk /dev/sdb

Warning: invalid flag 0x0000 of partition table 4 will be corrected by w(rite)

WARNING: The size of this disk is 5.9 TB (5908688535552 bytes).

DOS partition table format can not be used on drives for volumes

larger than (2199023255040 bytes) for 512-byte sectors. Use parted(1) and GUID

partition table format (GPT).

ايجاد پارتيشن‌هاي 2 ترابايتي با FDisk
اندازه ديسك مثال بالا، تقريبا شش ترابايت است. مي‌توان با كمك دستور fdisk پارتيشن‌هاي دو ترابايتي ايجاد كرد.

# fdisk /dev/sdb1

Command (m for help): n

Command action

e extended

p primary partition (1-4)

p

Partition number (1-4): 1

First cylinder (1-718357, default 1):

Using default value 1

Last cylinder, +cylinders or +size{K,M,G} (1-267349, default 267349):

Using default value 267349

همان‌طور كه مشاهده مي‌كنيد، روي اين ديسك 718 هزار و 357 سيلندر وجود دارد (كه برابر است با شش ترابايت) و آخرين مقدار سيلندر 267 هزار و 349 است كه حدودا دو ترابايت مي‌شود.
بنابراين fdisk پارتيشني به اندازه دو ترابايت ايجاد كرده است و نمي‌تواند بيشتر از اين مقدار را پارتيشن‌بندي كند.

Command (m for help): p

Disk /dev/sdb: 5908.7 GB, 5908688535552 bytes

255 heads, 63 sectors/track, 718357 cylinders

Units = cylinders of 16065 * 512 = 8225280 bytes

Sector size (logical/physical): 512 bytes / 512 bytes

I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes

Disk identifier: 0x3dffd626

Device Boot Start End Blocks Id System

/dev/sdb1 1 267349 2147480811 83 Linux

استفاده از GPT با كمك Parted mklabel
در مثال ما، مي‌خواهيم پارتيشن‌هايي بزرگ‌تر از دو ترابايت ايجاد كنيم؛ بنابراين بايد از دستور Parted استفاده كنيم. پيش از آن‌كه از دستور پارتيشن استفاده كنيم، بايد ابتدا ليبل ديسك را به GPT تبديل كنيم.
گفتني است GPT مخفف GUID partition table format است. از طريق دستور mklabel مي‌توان ديسك را به GPT تبديل كرد:

# parted /dev/sdb

GNU Parted 2.1

Using /dev/sdb

Welcome to GNU Parted! Type 'help' to view a list of commands.

(parted) print

Error: /dev/sdb: unrecognised disk label

(parted) mklabel gpt

(parted) print

Model: Unknown (unknown)

Disk /dev/sdb: 5909GB

Sector size (logical/physical): 512B/512B

Partition Table: gpt

Number Start End Size File system Name Flags

ايجاد پارتيشن‌هاي بزرگ‌تر از دو ترابايت با كمك Parted mkpart
با استفاده از دستور parted mkpark می‌توان پارتیشن های بزرگ‌تر از دو ترابایت ایجاد کرد. در این مثال پارتیشنی درست می کنیم که حدود شش ترابایت است.

# parted /dev/sdb

(parted) mkpart primary 0GB 5909GB

(parted) print

Model: Unknown (unknown)

Disk /dev/sdb: 5909GB

Sector size (logical/physical): 512B/512B

Partition Table: gpt

Number Start End Size File system Name Flags

1 1049kB 5909GB 5909GB primary

براي درك و استفاده بهينه از Parted بهتر است به نشاني زير برويد:

http://www.thegeekstuff.com/2011/09/parted-command-examples

حالا اگر اين پارتيشن را با كمك fdisk چك كنيم، مشاهده مي‌كنيم كه اندازه آن را دو ترابايت تخمين‌زده است، با اين تفاوت كه در انتهاي پارامتر سايز علامت + قرار دارد كه نشان مي‌دهد اين پارتيشن بزرگ‌تر از دو ترابايت است.

# fdisk /dev/sdb

Command (m for help): print

Disk /dev/sdb: 5908.7 GB, 5908688535552 bytes

255 heads, 63 sectors/track, 718357 cylinders

Units = cylinders of 16065 * 512 = 8225280 bytes

Sector size (logical/physical):
512 bytes / 512 bytes

I/O size (minimum/optimal): 512 bytes / 512 bytes

Disk identifier: 0x00000000

Device Boot Start End Blocks Id System

/dev/sdb1 1 267350 2147483647+ ee GPT

فرمت و سواركردن پارتيشن
با كمك mkfs مي‌توان پارتيشن را فرمت كرد. با توجه به اندازه ديسك، زمان اين عمليات بيشترخواهد شد. در اين مثال، حدود 15 دقيقه فرمت كردن اين ديسك طول كشيد.

# mkfs /dev/sdb1

mke2fs 1.41.12 (17-May-2010)

Filesystem label=

OS type: Linux

Block size=4096 (log=2)

Fragment size=4096 (log=2)

Stride=0 blocks, Stripe width=0 blocks

360644608 inodes, 1442550528 blocks

72127526 blocks (5.00%) reserved for the super user

First data block=0

Maximum filesystem blocks=4294967296

44024 block groups

32768 blocks per group, 32768
fragments per group

8192 inodes per group

Superblock backups stored on blocks:

32768, 98304, 163840, 229376, 294912, 819200, 884736, 1605632, 2654208,

4096000, 7962624, 11239424, 20480000, 23887872, 71663616, 78675968,

102400000, 214990848, 512000000, 550731776, 644972544

Writing inode tables: 3955/44024

Writing inode tables: 5022/44024

Writing inode tables: 7218/44024

Writing inode tables: done

Writing superblocks and filesystem accounting information: done

This filesystem will be automatically checked every 23 mounts or 180 days, whichever comes first. Use tune2fs -c or -i to override.

آموزش قرار دادن عکس در اکسل

اضافه کردن عکس به صفحات اکسل همچون انجام این کار در دیگر برنامه‌های مجموعه آفیس کاری ساده است. از منوی Insert گزینه Pictures را انتخاب کرده و پس از مراجعه به محل ذخیره‌سازی تصویر موردنظر روی هارد‌دیسک، آن را در بخش دلخواه از صفحه قرار می‌دهید.

تابه‌ حال تصاویر را میان اطلاعات وارد شده در سلول‌های اکسل گنجانده‌اید؟ هنگام اعمال تغییرات در سطرها و ستون‌های موجود در صفحه، مشکلی در اندازه تصویر مشاهده نکرده‌اید؟ بگذارید مشکلی را که مدنظرمان است با یک مثال برایتان شرح دهیم.

فرض کنید مجموعه‌ای از 20 ردیف اطلاعات را در ستون A و مجموعه‌ای از 20 ردیف اطلاعات را نیز در ستون H از نرم‌افزار اکسل وارد کرده‌اید. در این میان تصویری را نیز در صفحه اکسل فراخوانی کرده و ردیف‌های 5 تا 10 از ستون‌های B تا G را نیز به آن اختصاص داده‌اید. درحالت عادی همه چیز درست است و هیچ مشکلی وجود ندارد؛ اما فرض کنید برای انجام محاسباتی روی اطلاعات وارد شده در سلول‌ها، ستون‌های C تا F را پنهان (Hide) می‌کنید.

در این شرایط تصویر موجود در صفحه برای شما دردسرساز می‌شود؛ زیرا ستون‌های میانی در زیر تصویر پنهان شده و ستون H به سمت چپ حرکت می‌کند. در ادامه محتوای ردیف 5 تا 10 از ستون H که شامل اعداد و اطلاعاتی بوده در زیر تصویر فراخوانی شده قرار می‌گیرد و ظاهر گرافیکی صفحه اکسل شما نیز به‌هم می‌ریزد. این شرایط در صورت بروز هرگونه تغییر همچون پنهان کردن هریک از ردیف‌ها، اعمال فیلترها و ... نیز ممکن است رخ دهد و رهایی از آن نیازمند یک تغییر ساده است:

1ـ تصویر فراخوانی شده در نرم‌افزار را انتخاب کرده و کلیک راست ماوس را روی آن فشار دهید.

2ـ روی گزینه Size and Properties کلیک کرده و در پنجره به‌نمایش درآمده بخش Properties را انتخاب کنید.

3ـ در نهایت گزینه Move and size with cells را فعال کرده و با کلیک روی Close تغییرات را ذخیره کنید.

4ـ از حالا به بعد هر تغییری که روی سطرها و ستون‌ها ایجاد شود نیز مشکلی در ترکیب ظاهری فایل اکسل شما ایجاد نمی‌کند و تصویر/تصاویر فراخوانی شده باتوجه به تغییرات اعمال شده، تغییر اندازه داده و به‌ عنوان مثال چنانچه باید ردیف‌های 5 تا 10 و ستون‌های B تا G را به خود اختصاص دهند همواره در همین فضا جای می‌گیرند.